เรียวขาที่พ่นขากาวเกงขาสั้นสีชมพูนมเย็น
ถูกฝ่ามือของมนุษย์แมวลูบวนต้นขา
เลื่อยมือขึ้นลงสอดเข้าไปในกางเกวแล้วลากลูบลงมาตามความยาว
พี่ข้าวนั่งบนพื้นใช้จมูกโด่งสูดดมกลิ่นกายหอมเฉพาะตัว กลิ่นฟีโรโมนของเตนล์
ใบหน้าหล่อคมแนบไปกับเรียวขาขาว
ทั้งจมูก แก้ม ริมฝีปาก ก็คลอเคลียไปจากต้นขาด้านเข้าด้านใน
มือที่ลูบก็ลากขึ้นสูงไปอีก
"พี่ข้าว"
เตนล์เริ่มหายใจผิดจังหวะและหนักขึ้น
เมื่อพี่ข้าวทำท่าทางดมๆส่วนล่างแม้จะเป็นการลูบขาแต่มันก็ลูบสูงมากพอที่จะเกือบโดนอะไรๆให้รู้สึก
"เห็นมึงใส่ขาสั้นแล้วของกูขึ้นทุกที"
ยิ่งเป็นกางเกงขาสั้นบานและย้วยตามอายุการใช้งาน
ยิ่งใช้มือลูบขึ้นลงผ่านเนื้อผ้าไปสัมผัสผิวหนังเบาๆ หนักๆสลับกัน
พี่ข้าวทำราวกับกำลังปั้นต้นขาเตนล์ให้ได้รูปทรง ทั้งลูบทั้งคลำ
แถมใบหน้ายังคลอเคลียไม่ห่าง
"มึงก็ขึ้นทุกเวลาแหล่ะพี่ข้าว
ติดสัตว์ทุกปีทั้งเดือนเลยเหรอไง"" เตนล์ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานดีๆ
ขากางออกเพื่อรับให้คนตัวโตแทรกเข้ามา คลอเคลียที่ต้นขาด้านในไม่ห่าง
"ติดมึงอ่ะสัส"
"พูดจาหยาบคาย
มึงไปบ้วนน้ำล้างบาปเดี๋ยวนี้เลย" ถ้าเป็นเมื่อก่อน พี่ข้าวจะหยาบ จะโลนแค่ไหนเตนล์ก็ไม่สนใจ
แต่พอหลังๆมานี้ พอสถานะอะไรๆมันชัดเจน
เตนล์ก็เริ่มไม่ค่อยชอบใจเวลาพี่ข้าวพูดไม่เพราะ นานๆทีจะมึงๆกูๆก็ได้
ทีวันนั้นยังครับๆ ผมๆ ดีกว่าเป็นไหนๆ
"บ้วนน้ำมึงนี้แหล่ะ
กูชอบ"
"ทะลึ่ง"
"แต่รักมึงนะ"
พี่ข้าวเป็นแมวที่ใช้คำบอกรักได้พร่ำเพรื่อ ไม่เขินไม่อาย ไม่รู้สึกประหม่าเวลาพูด
แต่ทุกครั้งที่มันบอก แววตาที่กลมโตของแมวกลับดูคมเข้มและจริงจังจริงใจ
มั่นคงจนเตนล์ใจสั่น
ได้กันมาตั้งบ่อย
พอมันบอกรักเข้าหน่อยทำเขินเป็นสาวน้อยเลยสัส
เตนล์ด่าตัวเองในใจ
"พี่ข้าว"
แทยงขานรับในลำคอเพราะริมฝีปากไม่ว่างเนื่องจากกำลังครอบลงไปยังส่วนกลางกายของเตนล์ผ่านกางเกงนอนในชมพู
"วันนี้ไม่ใส่เข้าไปข้างในได้ไหม"
"ทำไม"
หยุดสิ่งที่ทำทันที เงยหน้าขึ้นถามแต่ก็ไม่วายใช้คางขยี้ลงไปแทน
"พรุ่งนี้เตนล์มีนัดกับรุ่นพี่ที่คณะ
ถ้าพี่ข้าวใส่เข้าไปสะโพกเตนล์เคล็ดแน่เลย"
"จะทำเบาๆ"
"ไม่เอา
พี่ข้าวไม่ได้ปล่อยนานแล้วเตนล์รู้" ลองมันไปหาที่ปล่อยที่อื่นสิ
ไม่ได้ตายดีแน่ จะตัดให้ด้วนเลยคอยดู
"เบาๆจริงๆนะสัญญา"
อย่างกับแข่งกันงอแง
ถึงพี่ข้าวจะหล่อยังไง มุมน่ารักมันก็มี ยิ่งเวลามันงอแง เวลามันอ้อน ตาแป๋วๆ
ปากเบะออกน่ารักเหมือนแมวเลย.. เออ ก็มันเป็นแมว แต่
อย่าไปเชื่อสายตาท่าทางแบบนั้น
เตนล์เคยใจอ่อนแล้วต้องยกเลิกนัดกับเพื่อนเพราะเวลาลุกนั่งมันเคล็ดไปทั่งสะโพก
หงุดหงิดไปทั้งวัน วันนี้ต้องใจแข็ง
"ไม่เอานะ
ให้เตนล์ไปทำงานเถอะ"
"..."
กำลังงอแงขั้นสุด แต่สุดท้ายแล้วก็ถอนหายใจออกมาแรงๆ
"เตนล์ดูนี้นะ"
ว่าแล้วก็ลุกขึ้นจับตัวเตนล์ให้เดินยังส่วนของห้องแต่งตัวที่ไม่ค่อยมีอะไร
แต่กระจกบานใหญ่ที่ตั้งคิดผนังไว้นั้น แทยงพาเตนล์เดินไปหน้ากระจก
"ดูดีๆ"
แม้จะยังไม่เข้าใจว่าพี่ข้าวจะสื่ออะไร แต่อยู่ๆฝ่ามือของคนที่ยืนซ้อนด้านหลังก็เลื่อนขึ้นมาบีบหน้าอกเตนล์แล้วเกี่ยวเอาเสื้อกล้ามตัวใหญ่ให้ไหล่ตกไปข้าง
โชว์ให้เห็นจุกนมสีชมพูที่ดูดบ่อยจนเป็นจุกบวมๆแสนอีโรติก
เตนล์หน้าแดงวาบทันที
ไม่เคยมายืนมองตัวเองแบบนี้ แล้วยิ่งเวลาที่พี่ข้าวกำลังหยิก เขี่ยนมเตนล์แล้วมันยิ่งน่าอาย
กระจกมันจะบานใหญ่ บานใสไปไหมบางที
"แล้วดูนี้"
คราวนี้ใช้มืออีกข้างกำลงไปยังส่วนกลางของเตนล์
นวดขย้ำจนเห็นเป็นลำภายในกางเกงสีชมพู
แทยงจับมือเตนล์มาให้ทำส่วนนั้นของตัวเองบ้าง
กางเกงนอนขายาวของแทยงถูกปลดออกไปกองที่พื้น โชว์แก่นกายคุ้นตาที่ขยายจนสู้มือ
"เตนล์ไม่ให้ใส่
จะให้ทำแบบนี้เหรอ" แทยงสอดแก่นกายตัวเองไปตรงร่องขาของเตนล์
แท่งยาวแหวกผ่านเนื้อกางเกงไปจนสุด ส่วนผ่านที่โผล่พ้นกางเกงมายังด้านหน้า
สะท้อนเข้ากับเงากระจกให้เตนล์มอง
แทยงยื่นมือที่ไม่ได้บี้นมเตนล์อยู่ไปนวดต้นขาด้านในผ่านเนื้อกางเกง
แล้วแก่นกายตัวเองก็แทรกเข้าแทรกออกอยู่แบบนั้น
"งื้อ"
เตนล์รู้สึกเขินจนแขนจาสั่นไปหมด
เกลียดการที่เงยหน้ามองตรงๆก็เห็นตัวเองในกระจกที่กำลังโดนทำอย่างนั้นอยู่
พอจะก้มหน้าก็เห็นอะไรๆของพี่ข้าวผลุบๆโผล่ๆหวางขา แล้วจะเงยหน้าพิงอกพี่ข้าว
เพดานสีดำขัดเงาวับจนเห็นเงาสะท้อนไม่ต่างจากกระจกดีๆ
"เตนล์ชอบแบบนี้เหรอครับ"
อยากจะตะโกนออกไปดังๆว่า
ไม่โว้ยยย แต่พรุ่งนี้นัดสำคัญจริงๆ เพราะต้องไปช่วยงานคณะ เตนล์จะใจอ่อนไม่ได้
หมับ
เตนล์ใช้มือรองไปที่รองขาด้านหน้า
พอพี่ข้าวส่วนกายมา
เตนล์ก็คว้าหมับแล้วจับส่วนหัวของแท่งเอ็นร้อนหมุนวนราวกับเป็นเกียร์กระปุกรถ
ไม่พอยังพยายามล้วงมือไปให้ลึกที่สุด
เพื่อรูดสาวตามความยาวของลำพี่ข้าวเท่าที่จะทำได้ เข่าที่ย่อลงกะสะโพกที่แอ่นขึ้น
เพื่อจัดท่าให้ถนัด
แทยงจึงใช้มือจับเข้าที่แก่นกายเตนล์บ้างแต่จับนอกางเกงสีชมพูนั้น
ความสากของผ้าที่ถูกขยับไปตามความยาวเพิ่มแรงเสียดทานและได้รสชาติใหม่ของการชัก
ส่วนหัวของเตนล์ปริ่มน้ำจนกางเกงเป็นดวงเปียกๆเข้มๆ
มือข้างที่จับนมเตนล์ก็เปลี่ยนเป้าหมาย ลูบไปตามขอบกางเกงแล้วล้วงเข้าไปผ่านขากางเกงบาน
ไปจนถึงช่องทางด้านหลัง
เตนล์เห็นกางเกงที่ตัวเองสวมใส่อยู่ถูกเลิกขึ้นไปจนสูงเพราะแขนพี่ข้าว
ไม่ทิ้งจังหวะให้ลุ้นเลย แทยงก็สอดนิ้วเข้ามาทันที
"แต่ใส่นิ้วได้ใช่ไหม?"
ถามไปเอย่างนั้นแหล่ะ
เพราะนิ้วที่สองก็ถูกกดเข้าไปแล้ว เป็นกาาทำรักที่ดูทุลักทุเลยิ่งกว่าคร้้งไหนๆ
จนเตนล์ปลดปล่อยออกมาเปรอะไปเต็มกางเกง แล้วขาอ่อนทรุดลงไปนั่งกับพื้นเย็นๆ
แบบที่แทยงก็คว้าไม่ทัน
แม้จะไม่ให้ใส่
แต่กิจกรรมก็ยังไม่จบ แทยงลงไปนั่งยองๆ แล้วจับเตนล์ยกขาขึ้นมาเพื่อถอดกางเกงออก
เพราะระยะห่างจากที่ยืนกับกระจกเงาไม่ห่างกันมาก
แล้วตอนนี้ก็โดนดันเข้าไปใกล้อีกจนต้องใช้เท้ายัน
เตนล์พยายามไม่มอง
เพราะตอนนี้ส่วนล่างตัวเองก็เปลือยเปล่าแล้วยังมีน้ำเฉอะแฉะของตัวเองอีก
ไม่ใช่แค่นั้นนะ
พี่ข้าวมันจับขาเตนล์ให้งอยันกระจกแล้วกางออกจนเห็นไปถึงช่องทางด้านหลัง
"ดูสิครับ
แบบนี้เตนล์ยังจะไม่ให้ผมใส่เข้าไปอีกใช่ไหม"
แท่งเอ็นร้อนของพี่ข้าวยังไม่ได้รับการปลดปล่อย
สอดผ่านร่องก้นนุ่มมาจนชนกับลูกบอลสองลูกของเตนล์
ขยับสะโพกเข้าออกให้ลำของแก่นกายสัมผัสเข้าย้ำๆกับข่องทางที่ขมิบถี่
เตนล์ยังคงใจแข็ง
ไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้ รีดน้ำมันออกสักน้ำสองสามเดี๋ยวมันก็เหนื่อยเอง
พอคิดแบบนั้นก็โน้วหน้าพี่ข้าวมาจูบ
จับแก่นกายพี่ข้าวรูดสาวไปด้วยความเร็ว
หมุนวนควงไปพร้อมๆกับสะโพกที่ขยับถูลูกบอลกับช่องทางตัวเองไปด้วย
แทยงก็กุมรอบส่วนของเตนล์แล้วขยับให้บ้าง
แม้จะเสียดายมากแค่ไหน แต่การที่ได้มองเตนล์ในกระจกสภาพที่อ้าขา
ขยับสะโพกแล้วชักน้องชายเขาแถมยังจูบแบบดูดดื่มด้วยอีก ก็ถือว่าคุ้มละนะ
ฝ่ามือสากลูบไปตามต้นขาขาวเนียน
หมุนวนกระแก้มก้นและต้นขาด้านใน อยากจะกระแทกใส่เตนล์แรงๆให้หน่ำใจ
วันนี้อุตส่าห์เป็นแมวทั้งวัน เพราะกะจะยาวๆยันเช้า แต่ก็เอาเถอะ แบบนี้ก็ไม่แย่
แทยงปล่อยพุ่งออกมาพร้อมเตนล์ที่ปล่อยเป็นรอบที่สอง
น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งแรงจนกระเด็นไปชนกระจกเปรอะไปจนทั่ว
ภาพที่เห็นยิ่งสาดความอีโรติกเพิ่มขึ้นไปอีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น