วันอังคารที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2560

พี่จ๋าของเตนล์ - end -

เสื้อยืดที่ถูกเลิกขึ้นเหนืออกถูกถอดด้วยเจ้าตัวเอง ตอนนี้ร่างของเด็กสาวม.ปลายก็เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิด มีเพียงเส้นผมยาวที่ปรกเนินอกไว้ แทยงจับกลุ่มปอยผมออกไปด้านหลังแล้วก้มลงประทับริมฝีปากลงบนเนินนิ่มสีขาวราวกับน้ำนม กลิ่นฟีโรโมนของเด็กสาวกำลังมอมเมาเขาให้หลงจนแทบโงหัวไม่ขึ้น

"อือ.." ยิ่งแทยงครอบปากลงไปดูดเอาเนื้อนิ่มขึ้นมาและใช้ลิ้นลากเลียปากเอาเนื้อเข้ามาจนเกิดเป็นรอยสีแดงจ้ำเป็นจุดๆ

"เจ็บอ่าาา" เพราะถูกดูดเนื้อเข้าไปเสียแรง ทั้งๆ ที่รู้ว่าครั้งแรกพี่จ๋าก็ไม่ยอมออมแรงให้เลยสักนิด ทั้งดูดทั้งกัด ยิ่งเตนล์ร้องพี่จ๋าก็ยิ่งทำแรงขึ้น ไม่พอพี่จ๋าจะจูบไล่ขึ้นมาบนคอ แก้ม แล้วก็ลามไปถึงหู เตนล์ทำได้แค่เอียงหน้ารับ

แทยงยังคงจูบเล่นกับร่างกายเตนล์ไปพร้อมๆ กับมือที่ลูบไล้ไปทั่ว แทยงประคองที่เอวบางแล้วจับให้เตนล์คว่ำหน้าลงกับโซฟาโดยที่ตัวเองใช้เข่าค้ำพื้นโซฟาข้างๆ โอบแขนรอบคอเตนล์ข้างหนึ่งบีบนวดวนยอดปทุมสีชมพูรับกับผิวสีขาวเนียน ส่วนมืออีกข้างก็เขี่ยสะกิดติ่งเล็กๆ กลางกลีบกุหลาบที่ไม่มีขนของเด็กสาว

"หันมาจูบหน่อยสิคะ"

เตนล์ทำตามอย่างว่าง่าย พอหันไปก็โดนคนตัวใหญ่กว่าจูบทับลงมาจนเกิดเสียงน่าอายและใยสีใสๆ ก็เปรอะเลอะไปเต็มรอบปากเพราะพี่จ๋าเอาแต่จูบเตนล์ไม่ปล่อย

"อื้อออ" อยู่ๆ พี่จ๋าคนดีของเตนล์ก็แหย่นิ้วเข้าไปกลางกลีบกุหลาบจนเข้าไปมิดด้ามนิ้วทั้งสองแถมยังหมุนควงเป็นวงกลมเหมือนตอนที่วัดไข้ คนที่ยืนอยู่แทบเข่าอ่อนทรุดลงไปกองกับพื้นแต่เพราะแทยงรั้งเอวเอาไว้ถึงยังยืนอยู่ได้

"พี่จ๋า หนูไม่ไหวแล้ว"

แทยงดึงนิ้วตัวเองออกแล้วบรบสะโพกนิ่มให้ผ่อนคลายก่อนที่เตนล์จะเสร็จไปอีกรอบจริงๆ

"เข้าไปต่อในห้องนะคะ ประตูมันบางเดี๋ยวข้างนอกได้ยิน" แทยงกระซิบข้างหูแล้วผละตัวเองออก เตนล์ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนขาสั่นๆ เพราะแรงอารมณ์มันยังอยู่ แถมยังรู้สึกเฉอะแฉะที่ส่วนนั้นจนเคืองไปหมด

พี่จ๋าบอกให้ไปต่อในห้อง เด็กซนของพี่จ๋าก็ว่าง่าย เดินนำเข้าไปก่อน ส่วนแทยงก็เดินไปหยิบเอาถุงยางที่ตู้ใต้ทีวีขึ้นมาแกะกล่องและจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจะได้ไม่ต้องไปเสียเวลาอีกข้างใน

กริ้ก

คนที่กำลังแกะถุงยางและกำลังจะสวมเข้าไป พอได้ยินเสียงประตูล็อกกลอนก็หันไปมอง

ประตูกระจกบานเลื่อนแบ่งระหว่างห้องนอนกับห้องนั่งเล่นถูกเลื่อนปิดและลงกลอนด้วยฝีมือของเด็กสาวจอมซน แทยงเลิกคิ้วมองอย่างสงสัย แต่ก็เห็นแล้วว่าฤทธ์ความยั่วของเด็กยังไม่หมด เมื่อเตนล์อมยิ้มหวานใสซื่ออย่างน่ารัก ผิดกับกริยาท่าทางที่เจ้าหล่อนกำลังทำ

ก้อนเนื้อบนอกแนบเข้ากับประตูกระจกใสเย็นเฉียบเพราะเครื่องปรับอากาศภายในห้องยังไม่ได้ปิด เตนล์ครางออกมาเบาๆ แต่แทยงก็ได้ยินชัดเพราะตอนนี้เขาก็อยู่ชิดอีกฝากของประตูเช่นกัน

"แกล้งพี่เหรอคะ"

"ใช่" เตนล์ดึงเก้าอี้เลื่อนสำหรับทำงานของแทยงมาเหยียบไว้ข้างโชว์ช่องทางสีสวยของเตนล์เองแล้วใช้นิ้วเรียวเกลี่ยเล็กจากด้านหลัง แนบสะโพกไปกับบานประตู

เสียงครางอื้ออึงเล็ดลอดผ่านบานประตูออกมาแทยงได้แค่ยกริมฝีปากยิ้มขึ้นมาเบาๆ

เจ้าเด็กซนคงลืมไปแล้วว่าแทยงเป็นเจ้าของห้องนี้ แล้วก็คงไม่รู้ว่าแทยงมีกุญแจสำรองห้องวางไว้หลังตู้เย็น เพียงไม่กี่ก้าวไปกลับแทยงไขกุญแจที่ประตูเลื่อน ทุกอย่างอยู่ในสายตาของหญิงสาว เตนล์เดินไปนอนรอบนเตียงรอรับบทลงโทษเล็กๆ ที่ไปแกล้งพี่เขา

นึกว่าจะแกล้งได้นานกว่านี้เสียอีก

แล้วเตนล์ก็พึ่งสังเกตเอาก็ตอนที่พี่จ๋าเดินมายืนข้างๆ เตียงแล้วสวมถุงยางที่แกะยังไม่เรียบร้อย

"ใหญ่ไปไหมอ่ะ กลัวนะ"

นั้นก็ทำให้แทยงประหลาดใจอีก ขนาดนี้แล้วยังมาบอกว่ากลัว จริงๆ ถ้าจะกลัวก็ไม่ควรยั่วเขาตั้งแต่แรกแล้วไหมล่ะเด็กคนนี้ มาพูดเอาตอนนี้บอกเลยว่าคงไม่ทัน

"ใหญ่ได้มากกว่านี้อีกค่ะ" แทยงจับมือเล็กแล้วดึงให้เตนล์ลุกขึ้นนั่ง ฝ่ามือนิ่มจับลงบนแก่นกายที่เริ่มแข็ง แทยงตัดสินใจโยนถุงยางไว้บนเตียง เดี๋ยวค่อยใส่หลังจากปล่อยน้ำนี้ก่อนก็ได้ เพราะตอนนี้ขนาดมันเริ่มตึงจนถ้าจะใส่ถุงยางตอนนี้ก็คงยาก

"ใหญ่ขึ้นขนาดนี้ไม่ต้องเป็นน้องพี่จ๋าหรอก ลาออกไปเป็นลูกโป่งเถอะ"

คำเปรียบเปรยที่แสนน่ารักจแทยงหลุดหัวเราะออกมา เตนล์ก็ยังเป็นเตนล์ ถึงจะพยายามเซ็กซี่ยังไง.. ก็เซ็กซี่จริงๆ นั้นแหล่ะ แต่เตนล์ก็ยังเป็นเด็กน่ารักมากๆ อยู่เสมอเลย

"เป็นไอติมก็ได้ ถ้าไม่เชื่อก็ลองชิมดู"

"ไม่เชื่อหรอก แค่จับก็รู้แล้ว ไอติมที่ไหนร้อนขนาดนี้กัน นี่มันลูกชิ้นเอ็นยักษ์ต่างหาก"

"ไม่ชิมก็ได้ ก็ไม่ได้ว่าอะไร" ไม่ได้ว่าอะไรแต่เสียงที่พูดใส่เนี่ยเตนล์อยากจะเบ้ปากใส่แรงๆ จนอยากจะบีบไอ้ที่อยู่ในมือนี่หักไปเสียจริงๆ ใหญ่ขนาดที่แค่ใช้มือยังเมื่อยเลย ถ้าใช้ปากเตนล์จะไม่สำลักตั้งแต่เอาเข้าเลยหรือไง

"แค่กๆ"

แล้วก็เป็นแบบนั้นเมื่อความยาวที่เข้าไปลึกจนแทบจะทิ่มลงคอ เตนล์สำลักจนต้องคายออก แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองค้อนพี่จ๋าสักที

"นี่พี่ผิดเหรอ
? 555555"

พอถูกหัวเราะใส่ เตนล์ก็ฟาดไปที่สะโพกพี่จ๋าจนมีรอยแดง แล้วจับแก่นกายของพี่จ๋าอีกรอบ ลูบขึ้นลงจนส่วนปลายที่เปิดออกย่นไปตามแรงมือ เส้นเอ็นและเส้นเลือดปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดจนใช้นิ้วอีกข้างเกลี่ยไปตามความยาวอย่างทึ่งๆ ไม่คิดว่ามันจะตึงเครียดได้ขนาดนี้

"พี่จ๋าทรมานไหมเนี่ยมันเป็นขนาดนี้อ่ะ"

"ทรมานสิคะคนดี พี่จ๋าอยากปลดปล่อยออกมาจะแย่ ก็รอให้หนูช่วยพี่จ๋าอยู่นี่ไงคะ"

จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ

คงไม่ต้องบอกว่าเตนล์กำลังบรรเลงจูบลงไปที่ส่วนไหน เพราะทุกส่วนที่มือสัมผัสได้ ริมฝีปากก็จูบได้เช่นกัน ลิ้นหนานุ่มกำลังแลบเลียส่วนปลายแล้วเตนล์ก็เงยหน้าขึ้นมองว่าแทยงจะรู้สึกชอบกับสิ่งที่ตัวเองทำอยู่หรือเปล่า

พี่จ๋าจับเข้าที่ต้นคอด้านหลังของเตนล์เอาไว้แล้วส่วนสะโพกเข้าหาอย่างไม่กลัวว่าสุดปลายจะทิ่มคอน้อง เตนล์ห่อปากดูดรับจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบยิ่งกว่าตอนจูบกันเสียอีก แต่ไม่นานนักแทยงก็ดึงแก่นกายตัวเองออกมากำรอบชักไปสองสามทีแล้วปลดปล่อยเลอะเต็มใบหน้าหวานที่ต้องสะดุ้งแล้วหลับตารับเอาของเหลงขุ่นเข้ามาเต็มๆ

"ฮือ เลอะเลยอ่าา" เตนล์ใช้มือปาดเอาคราบน้ำที่เลอะตัวเองออก แล้วพอลืมตามองพี่จ๋าก็ก้มลงไปหยิบเอาถุงยางขึ้นมาสวมใส่เรียบร้อย

"พร้อมยังคะ"

"ไม่พร้อมได้เหรอ หนูพร้อมตั้งแต่เจอหน้าพี่จ๋าแล้ว"

แทยงดันไหล่เตนล์ให้นอนลงแล้วแยกเรียวขาสวยออกจากกัน ข่องทางรักสีสวยถูกแหวกว่ายด้วยนิ้วมืออีกครั้งแล้วแทยงจึงจับเอาแก่นกายที่ได้รับการปลดปล่อยออกไปแล้วหนึ่งครั้งจ่อเข้าที่ปากทางเข้าแล้วค่อยๆ ดันแทรกเข้าไป

"อ่า.. มัน.."

"...อือ พี่จ๋า.."

"..เข้าไม่ได้"

มันเป็นครั้งแรกจริงๆ ทั้งสำหรับเตนล์และแทยง อ่า.. เตนล์ก็คงเป็นครั้งแรกสำหรับเรื่องอย่างว่าเพราะช่องทางยังคับแน่น ฟิตเสียจนแค่ส่วนปลายยังเข้าไปไม่ได้ ทั้งๆ ที่ใช้นิ้วเบิกทางไปจนคิดว่าอย่างน้อยก็น่าจะพอคับๆ แต่สำหรับแทยง นี่เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่ทำกับคนที่เข้าไปไม่ได้จริงๆ ต่อให้เคยเปิดซิงใครมา เจอเขาเปิดทางสักหน่อยก็เข้าได้แล้ว

นี่มันใหญ่กว่าปกติหรือของเตนล์มันคับมากจริงๆ วะ

แทนที่จะเอาออกเลย แทยงกลับยิ่งอยากเอาให้มันเข้าไปกว่านี้เสียอีก ถ้าเตนล์รู้ว่าเขาอยากจะกระแทกเอวบางๆ นี่แรงๆ เอาให้มันฟิตรับเฉพาะของเขาคนเดียวนี่จะโดนด่าว่าโรคจิตไหมนะ

แก่นกายที่มีถุงยางสวมเอาไว้ถูไถไปตามร่องและแทยงกดสะโพกย้ำๆ ลงไปเพื่อจะค่อยๆ แทรกกายเข้า

"น้าพรคงโกรธแย่ถ้ารู้ว่าพี่กำลังทำอะไรลูกสาวเขา"

ระหว่างที่ค่อยๆ แทรกแก่นกายเข้าไป แทยงก็พูดในสิ่งที่ตัวเองคิดออกมา ตลกดีเหมือนกัน แม่เขาโทรมาฝากฝังลูกสาวที่ไม่สบายแต่เขาดันมาทำแบบนี้ ถ้าแม่ของเตนล์รู้เข้าจะว่ายังไง ที่สำคัญ เด็กนี่ยังเป็นเยาวชนอยู่ด้วย ถ้าใครมาเห็นเขาแทยงคงโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ทันทีแบบไม่มีข้อแก้ตัว ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วเรื่องทั้งหมดนี่เพราะผู้เยาว์นั้นแหล่ะ ที่เริ่มก่อนทั้งนั้น

"ก็อย่าให้แม่รู้สิ อ๊าาา"

เตนล์ร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆ ส่วนปลายของแทยงแทรกเข้ามาได้สำเร็จ ความเจ็บแบบแปลกๆ พุ่งเข้ามาจนปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อย เตนล์คว้าคอแทยงแล้วกอดไว้แน่น แม้ว่าชายหนุ่มจะอยากดันกายเข้าไปจนสุดแล้วแช่ไว้แต่เพราะช่องทางที่คับแคบ เต้นตุบตอดรัดเข้าจนอึดอัด ทำให้การเคลื่อนไหวมันค่อนข้างลำบาก จึงต้องหาทางทำให้เตนล์ผ่อนคลายมากกว่านี้ จึงประกบจูบลงไปพร้อมกับมือสองข้างที่บีบยอดปทุมแล้วใช้นิ้วสะกิด จนต้นขาอวบขาวนั้นกางออกแล้วกอดก่ายเอวแทยงเอาไว้

สะโพกมนกระตุกตอบรับแรงกระแทกของแทยงที่เข้าๆ ออกๆ อยู่เรื่อยๆ จนความลึกมันค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นๆ มาอึดอัดไปหมด เตนล์เผลอขมิบช่องทางถี่เสียจนห้ามตัวเองไม่ไหว มันทั้งเจ็บทั้งเสียว ไม่รู้จะรู้สึกอย่างไหนก่อนดี แต่แทยงก็เล้าโลมเก่งจนแทบไม่มีเวลาใส่ใจ ทางนั้นก็โดน ตรงนี้ก็ถูกบีบ ใบปากก็ยังโดนลิ้นพี่จ๋าล้วงอีก แทบหายใจไม่ออก

"พี่กับเรามาถึงขนาดนี้แล้วผู้ใหญ่ก็ต้องรู้ อย่างน้อยก็รู้ว่าเราจะเป็นอะไรกัน"

ขนาดที่แก่นกายของพี่จ๋าชนเข้ากับผนังมดลูกได้พอดีจนเตนล์สะดุ้งร้องเสียงหลง พี่จ๋าไม่มัวพูดพร่ำทำเพลงอะไรต่อ พอเข้าได้จนสุดแล้วก็ขยับแก่นกายกระแทกลงไปอย่างเร็วเท่าที่แรงอารมณ์เขาจะส่งไหว แทยงช้อนสะโพกมนของเตนล์ขึ้นแล้วใช้หมอนมารองหลังให้ขยับเข้าช่องทางได้ง่ายขึ้น

คนถูกกระทำที่พึ่งโดนครั้งแรกก็เจอของหนักเลยทำได้แค่นอนบิดเร้าไปตามจังหวะที่อีกฝ่ายนำ และครางออกมาอย่างห้ามปากไม่ไหว เตนล์ยกหลังมือปิดปากเอาไว้หวังว่ามันจะช่วยให้เสียงเบาลง ส่วนมืออีกข้างที่กำลังจะยกไปปิดอีกก็โดนแทยงกุมมือประสานไว้ข้างๆ

"พ..พี่จ๋า อือ สัญญาสิว่าจะมีแค่หนู อ๊ะ อืออออ.. หนูคนเดียว ไม่ไปทำอะไรกับคนอื่นแล้ว"

คำพูดแทบจับออกมาไม่เป็นคำ แทยงก้มลงไปใกล้ๆ เพื่อที่จะได้มองตาอีกฝ่ายชัดๆ แม้ว่าส่วนด้านล่างจะยังคงขยับต่ออยู่อย่างไม่รู้เหนื่อย

"แค่หนูตกลงว่าจะคบกับพี่ค่ะคนดี พี่ยอมทุกอย่างเลย" เสียงทุ้มกระซิบอยู่ที่ข้างหู พี่จ๋าจูบแก้มนิ่มของเตนล์แช่ไว้แล้วลุกขึ้นจับขาขวาเตนล์ไขว้ไปอีกข้าง แล้วลงนอนซ้อนหลัง จับแก่นกายของตัวเองจ่อเข้าไปที่กลางกลีบดอกไม้แล้วแทรกเข้าไปอย่างง่ายดายกว่าเมื่อครั้งแรกที่ทำ รู้สึกดีไปอีกที่ร่างกายของเด็กคนนี้กำลังตอบรับเขาอย่างช้าๆ

"พี่จ๋าอ่ะ อะไรก็ไม่รู้ เดี๋ยวหนีบให้หักเลยนี่"

"คิดว่าน่ารักแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอคะ"

"ก็คิดว่าน่ารักจนได้พี่จ๋ามาแล้วกันอ่ะ"

"เก่งนักนะเรา ไปหัดเอาคำพูดคำจาแบบนี้มาจากที่ไหน" ไม่ว่าเปล่า มือปลาหมึกของคนหื่นๆ อย่างพี่จ๋าก็ขย้ำเนื้อนมน่ากินของเตนล์แล้วบีบแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว เป็นเด็กเป็นเล็กทำไมถึงได้มีท่าทีแก่แดดแบบนี้ มันน่านัก

น่าทำให้แรงกว่าเดิม

เตนล์ถูกจับให้เปลี่ยนท่าอีกครั้ง เมื่อต้องคลานเข่าคว่ำหน้า แขนเล็กทั้งสองข้างเกาะหัวเตียงเอาไว้เพื่อหาที่ยึด แทยงก็กระแทกแท่งเอ็นร้อนเข้ามาอย่างแรงและลึกกว่าเดิมจนเตนล์สะดุ้ง เพราะมันจุกไปหมด

เพี๊ยะ

ฝ่ามือฟาดลงที่ก้นจนสั่นและเป็นรอยแดง

หมั่นไส้เด็ก ทำไมถึงได้เซ็กซี่ขนาดนี้ ยิ่งทำท่านี้ยิ่งเห็นสรีระชัดเจนว่าเตนล์สวยแค่ไหน ไม่ใช่แค่หน้าตา ทั้งรูปร่างและอะไรหลายๆ อย่าง

กลิ่นฟีโรโมนคละคลุ้งไปทั่วห้องยิ่งทำให้ทั้งคู่มัวเมาไปกับรสกามารมณ์ที่อื่นฝ่ายหยิบยื่นให้กัน เตนล์ครางแทบไม่เป็นภาษายิ่งแทยงกอดเอวรั้งลงไปนั่งทับตักแล้วสวนกายกระแทกขึ้นมา เตนล์ยิ่งรู้สึกเหมือนถูกสูบเรี่ยวแรงออกไป

"หืม.. ว่าไงคะ ไปจำจากที่ไหนมา" คำถามเดิมยังไม่ได้คำตอบ แทยงกระซิบเสียงกระเซ่าข้างหูจนต้องย่นคอหนีและขนลุกซู่

"ศึกษาเอาจากพฤติกรรมหื่นๆ ของพี่จ๋าทั้งนั้นเลย ถ้าอยากได้ก็ต้องทำสิคะ รออยู่เฉยๆ พี่จ๋าก็ไม่เห็นกลับมาหนูเลยนี่นา" เพราะอยู่ดีๆ พี่จ๋าก็ย้ายออกมาอยู่คอนโด ทั้งๆ ที่เตนล์รอจะโตให้ทันที่จะรักพี่จ๋าได้มาจนถึงตอนนี้แล้วแท้ๆ พี่จ๋าก็ไม่ยอมกลับมาหาเตนล์สักที ถ้าไม่ใช้โอกาสแล้วเตนล์จะมีโอกาสอีกเมื่อไร

ก็อยากเป็นเจ้าสาวของพี่จ๋า รักของเขามาตั้งหลายปีแล้วจะมาทิ้งกันแบบนี้ได้ยังไง ดังนั้นกลยุทธอะไรก็ได้ที่เคยดู เคยได้ยินที่เพื่อนเล่า ต่างๆ เตนล์จะงัดมันออกมาใช้ให้หมดเลย

"ก็ใครจะไปกล้าทำละคะ นึกว่ายังเด็กอยู่นี่ แถมกลัวพ่อเขาเอาปืนเป่าหัวพี่ด้วย"

"ก็ไม่เด็กแล้วสักหน่อย ปีนี้เตนล์ก็จะ 18 แล้วด้วย"

"อืม ไม่เด็กแล้วจริงๆ ค่ะ ขนาดนี้อ่ะ" แทยงบีบก้อนอกที่เด้งดึ๋งไปตามแรงกระแทกของเขาอย่างไม่เป็นจังหวะทั้งสองข้าง ขนาดมันใหญ่คับมือมากจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าเตนล์จะโตขึ้นมากขนาดนี้แล้ว

"ทำไมทะลึ่งจังเลยฮะลีแทยง กับคนอื่นทะลึ่งแบบนี้ไหมคะ" เตนล์จับเข้าที่มือซุกซนของพี่จ๋า แต่ไม่ได้ดึงออก ปล่อยให้อีกฝ่ายนวดหน้าอกให้จนเริ่มรู้สึกปวดระบม แทยงกดจูบไปทั่วหลังและลำคอจนเตนล์คิดว่ามันจะมีรอยแดงเยอะๆ จ้ำๆ เหมือนที่อกเตนล์เป็นอยู่แน่ เพราะแค่ก้มลงมองเนินขาวๆ แล้วเห็นไม่ต่ำกว่าสี่ห้าจุดเลย พี่จ๋าเป็นยุงหรือไงกัน

"กับคนอื่นพี่ไม่มาพูดคุยแบบนี้หรอกค่ะ"

แทยงดันเตนล์ลงนอนหงายอีกครั้ง ช่องทางสีสวยกำลังระบบเพราะโดนเขาย่ำยีไปไม่น้อย เตนล์ขมิบไปทีเพราะรู้สึกวูบโหวงแปลกๆ เพราะแทยงพึ่งถอดออกไป แต่แทนที่ลีแทยงจะแทรกกายเข้าไปซ้ำอีก เขากลับรู้สึกอยากทำอย่างอื่นมากกว่า

อย่างอื่นที่ว่าก็คือการก้มลงไปใช้ปากและลิ้นปรนเปรอเตนล์จนแทบหายใจไม่ทันเพราะทั้งลิ้นที่แหย่ลึกเข้าไปและลมร้อนๆ ที่เป่ารด เตนล์อยากจะใช้ต้นขาหนีบหัวแทยงเอาไว้แน่นๆ แต่เพราะโดนแทยงล็อกขา ล็อกสะโพกจนทำได้แค่กระตุกและครางรับความเสียวไปเท่านั้น

"ว่าเค้าทะลึ่งแล้วดูตัวเองสิ ขมิบพี่รัวขนาดนี้โทรบอกแม่เลยนะคะว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องมารับ ถ้าเห็นลูกสาวเดินขาถ่างกลับบ้าน เตนล์เตรียมเอาเลือดหัวพี่ไปเช็ดกระจกรถได้เลยค่ะ"

"เตนล์รู้ว่าพี่จ๋าชอบแบบนี้"

"แล้วเตนล์รู้ไหมคะว่าต้องทำยังไงอีก" แทยงลุกขึ้นมาแล้ว เขาล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าเด็กซนคนนี้จะมีวิธีอะไรที่งัดออกมาใช้กับเขาอีก

ร่างบางของเด็กสาวดันตัวพี่จ๋าคนดีให้นอนลงแล้วตัวเองขึ้นไปนั่งคร่อมทับ แล้วจับเอาแก่นกายของพี่จ๋าขึ้นมาจ่อเข้ากับช่องทางตัวเองแล้วค่อยๆ นั่งทับลงไปช้าๆ

"เก่งจริงๆ เลยแฟนพี่จ๋าเนี่ย ถ้าไม่ติดว่ามีเลือดออกในตอนแรกพี่จ๋าจะคิดแล้วนะว่าไปหัดทำกับใครมา"

เตนล์ลงไปนั่งจนสุดแล้วมันจุกที่ท้องน้อยยิ่งกว่าเดิม เพราะท่านี่ด้วยล่ะมั้งที่ทำให้มันเข้าไปค่อนข้างลึกแล้วเตนล์ก็ขยับต่อไม่เป็นด้วย

"เตนล์ดูจากหนังแล้วก็ฟังจากที่เพื่อนพูด จะได้เอา...ใจพี่จ๋าถูก อีกอย่าง เค้ายังไม่ตกลงจะคบด้วยเลยตัวเองอ่ะโมเมจัง"

แทยงใช้สองมือนวดก้อนกลมที่วางทับตักเขา จริงๆ ก็ออกแรงบีบมากกว่านวด แล้วค่อยๆ จับสะโพกมนให้เริ่มขยับพร้อมกับที่เขาค่อนๆ สวนขึ้นไป นำไปสักพักพอเตนล์เริ่มจับจังหวะได้เขาก็นอนอยู่เฉยๆ ให้เด็กมันทำต่อเอง

"เอ้า ถึงขั้นนี้แล้วไม่ต้องขออนุญาตแล้วค่ะเสียเวลา แฟนไม่เป็นก็ได้แต่เมียพี่นี่เป็นแล้วนะคะ" ไม่ว่าเปล่า แทยงแลบลิ้นเลียนิ้วโป้งแล้วใช้นิ้วข้างนั้นบี้ลงไปที่ติ่งด้านบนของกลีบดอกไม้ ยิ่งเตนล์ชันขาขึ้นมันก็ยิ่งเห็นว่าส่วนของเขาที่กำลังเข้าออกช่องทางนั้นเป็นยังไงและแทยงก็สะกิดติ่งนั้นได้ไม่หยุดมือ เอาให้ปฏิเสธไม่ลง ถ้าทำกันขนาดนี้แล้วยังบอกว่าเป็นแค่เด็กแถวบ้าน แทยงก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อแล้วจริงๆ

ถ้าเด็กแถวบ้านแม่งจะเอามันขนาดนี้ละก็นะ..

"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ ถ้าคบแล้วพี่จ๋านอกใจเตนล์นะ จะตัด!! ให้ขาดเลย" เสียงที่เน้นย้ำคำว่าตัดพร้อมกับแรงบีบอัดในช่องคลอดที่บีบแรงกว่าเดิมพร้อมกับสะโพกมนที่เบียดทับจนคนที่นอนอยู่ใต้ร่างอดใจไม่ไหวต้องกระแทกสวนขึ้นไป

เสียงครางแข่งกันจนในที่สุดแทยงก็ปลดปล่อยออกมาเต็มถุงยางจนต้องรีบถอดแล้วเอาไปปล่อยต่อข้างนอก เตนล์นอนหอบหายใจอยู่บนเตียงรับเอาน้ำรักสีขุ่นที่ปล่อยออกมาไม่หมดเสียทีของแทยงจนเลอะเต็มท้อง

"ที่หน้าก็ทีนึงแล้ว คราวนี้ปล่อยใส่ตัวเค้าอีก วันหลังพี่จ๋าจะไม่ปล่อยสดข้างในเลยเหรอคะ"

"หนูคิดว่าพี่ไม่กล้าเหรอคะ ถ้าหนูท้องขึ้นมาพี่ก็เลี้ยงไหวนะคะบอกเลย" เพราะแทยงเป็นคนที่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยมาตั้งแต่ ม.ปลาย เลยมีเงินเก็บมากมายเพราะไม่ใช่คนใช้เงินเก่งเท่าไร แถมสมบัติเก่าจากครอบครัวก็มั่งคั่งพอตัว ปล่อยให้เตนล์เลิกเรียนแล้วมาอยู่บ้านเป็นเมียเฉยๆ ตั้งแต่ตอนนี้ก็ยังได้เลย

"บ้าเหรอ หนูแค่ประชดเอง"

"ไว้ถึงเวลาแล้วพี่จ๋าจะปล่อยใส่ไม่ยั้งเลยค่ะ"

"หึ ใครจะทำด้วยกัน พี่จ๋าใจร้าย ทำรุนแรงจัง เค้าไม่มีแรงแล้วเนี่ย"

แต่แทยงกลับแปลกใจ เตนล์บอกว่าไม่มีแรง ไอ้ที่นอนหอบหายใจนั้นก็คงหมดแรงจริงๆ นั้นแหล่ะ แต่การกางขาออกแล้วขมิบโชว์เขาแบบนี้มันเรียกว่าหมดแรงจริงๆ นะหรือ

ทำไมในหัวเขาคิดแต่เรื่องอย่างอื่นกันนะ

"ให้พูดอีกที" แทยงหยิบเอาซองถุงยางที่โยนไว้บนเตียงอีกถุงขึ้นมาฉีกออกแล้วสวมเข้าไปยังแก่นกายที่ยังไม่สงบ และคงไม่สงบง่ายๆ ถ้ามีเด็กขี้ยั่วนอนให้ท่าอยู่แบบนี้

เตนล์ยกแขนขึ้นมารับแทยงเข้ามากอดแล้วกระซิบข้างหูพี่จ๋าเบาๆ แบบที่พี่จ๋าทำกับเตนล์แล้วขบติ่งหูพร้อมกับเป่าลมอุ่นๆ ใส่




"เร็วๆ สิคะ หนูรอพี่จ๋าอยู่เนี่ย"








กลับไปอ่านและแสดงความคิดเห็นที่ https://writer.dek-d.com/kunnaaybuu/writer/viewlongc.php?id=1486319&chapter=69

ร่วมสกรีมผ่านทวิตเตอร์ได้ที่ #ใครๆก็มีพี่จ๋า นะคะ