{ HanTa } สถานการณ์ล่อแหลม

ร่างของเสือน้อยค่อยๆถูกผลักลงบนเตียงนุ่ม สองขาที่หนีบกันไว้กางออกเพื่อให้ซลแทรกกายเข้ามาได้พอดี ริมฝีปากของทั้งคู่แยกออกจากกันเพื่อให้ซลถอนเสื้อยืดที่สวมใส่ออก ฝ่ามือกว้างลูบไล่ไปตามผิวเนื้อเนียนนุ่ม แม้ยูตะจะผอมแต่เนื้อที่หุ้มกระดูกเอาไว้นั้นกลับนุ่มลื่นเป็นไหนๆ

กลิ่นกายเฉพาะตัวที่ได้กลิ่นคลุ้งไปทั่วห้อง ห้องนี้มีแตากลิ่นของยูตะ แล้วเจ้าตัวก็อยู่อ้อมกอดของเจ้าของห้องตัวจริง

จมูกโด่งและริมฝีปากลากไล่จูบทุกบริเวณที่ผ่านได้ เพราะอารมณ์ที่ยูตะปลุกปั้นตัวเองไว้ก่อนหน้านี้ พอถูกซลสัมผัสเข้าจริงๆก็แข็งสู้มือจนส่วนปลายเริ่มมีน้ำฉ่ำเยิ้มออกมา

จุ๊บ

จุ๊บ

จุ๊บ

จูบตั้งแต่กลางอกไล่ไปจนถึงบริเวณลิ้นปี่ จากนั้นก็อ้าปากดูดผิวเนื้อขึ้นมาแล้วคลายออก เรียวลิ้นลากวนไปทั่วอกจนอยู่ที่จุดแต้มสีแดงที่ชูชันแข็งเป็นไต

จุกนมของยูตะถูกละเลงลิ้นราวกับขนมแสนอร่อน เสียงดูดแรงๆ จนหลุดปากดังเป๊าะ

เจ็บ

แต่รู้สึกดี

ซลไม่ได้ทำแบบนี้กับอีกข้าง แต่มือที่ว่างอยู่ก็ทำหน้าที่แทน ใช้นิ้วโป้งบดบี้แล้วปั่นรอบๆวง จนแผ่นอกบางต้องแอ่นขึ้นมารับสัมผัสดีๆ เขาเคลื่อนกายลงไปส่วนล่างของยูตะ มือที่ชักรอบแก่นกายเล็กอยู่ยังทำหน้าที่ต่อไป

"คราวที่แล้วยูตะทำให้ซล จำได้ไหม?"

"อือ..อะ จ..จำได้ อ้ะ"ฮันซลยิ้มกับคำตอบที่ได้ยิน ก้มลงไปจูบที่ข้างโคนของส่วนนั้นดังจุ๊บ

"คราวนี้ให้ซลทำให้บ้างนะ"

ไม่รอให้พูดพร่ำทำเพลงไปมากกว่านี้ ฮันซลปล่อยมือออกจากทั้งมองสิ่งแล้วยกสะโพกมนขึ้นมาจนตัวยูตะแทบงอ จากนั้นก็ลงมือชิมแก่นกายสีสวยที่ชูชันเชิญชวนอยู่ตรงหน้า

เพราะขนาดกายที่ต่างกัน ทำให้ฮันซลกินของยูตะเข้าไปหมดมิดลำภายในคำเดียส ลิ้นหนานุ่ทในปากก็เกี่ยวตวัดราวกับกำลังนวดคลึงแก่นกายของยูตะภายในปาก

แก่นกายเล็กๆ ราวกับเยลลี่แข็งๆสั่นไหวในปาก แล้วยังเหมือนมีไส้ลาวาข้นๆไหลออกมาจุกปลายที่เป็นจุดเปิด ฮันซลยื่นมือขึ้นไปวางบนอกยูตะแล้วค่อยๆลากลูกขึ้นไปจนถึงคางและปาก

เสือเด็กไม่เป็นงาน แต่กลับรู้ทันทีว่าต้องทำอะไร เมื่อสองมือรับมือของซลขึ้นมานวดๆแล้วส่งเข้าปากตัวเอง ดูดจ๊วบจ๊าบสามนิ้วพร้อมกับจนน้ำลายไหลเยิ้ม

ฮันซลบีบนิ้วเล่นกับลิ้นเล็กๆที่พยายามเลียนแบบเขา

ในที่สุดเยลลี่แข็งๆในช่องปากก็ปลดปล่อยลาวาขาวขุ่นออกมาเต็มปาก

ฮันซลลุกดันสะโพกยูตะขึ้นมา ยกขาเรียวขาววางบบนตัก แยกแล้วดันออกจนเห็นช่องทางสีหวานขมิบถี่ นิ้วที่้เปียกชุ่มผสมกับน้ำคาวที่ได้จากยูตะเมื่อกี้ ถูกปล่อยลงมาจนเปื้อนช่องทาง ฮันซลค่อยๆกดนิ้วเพื่อเปิดช่อง

เพราะไม่คิดว่าจะได้ทำอะไรหรือเปล่า ทั้งเจลหล่อลื้นหรือแม้แต่ถุงยางอนามัยก็ไม่ได้เตรียมมา จึงต้องใช้วิธีธรรมชาติเช่นนี้

จากหนึ่งนิ้วถูกเพิ่มเป็นสอง กดเข้าออก พร้อมๆกับใบหน้าหล่อเหลาที่ก้มลงไปเล่นกับติ่งบนยอดอกสีหวานอีก

นิ้วที่ถูกดันเข้าออกอยู่ๆก็กดแช่เอาไว้ แต่ไม่อยู่เฉยเมื่อนิ้วในช่องทางคับกำลังกางออก แล้วหมุนควงข้อมือจากนั้นนิ้วที่สามก็ดันตามเข้าไปทำแบบเดียวกัน

ยูตะเจ็บแทบขาดใจ ดวงหน้าซีดเซียว รู้สึกถึงช่องทางด้านหลังอาจจะฉีกขาด แต่ก็ยังอดทนสู้ต่อ เพราะนอกจากความเจ็บแล้วสัมผัสที่เข้าออกจนรู้สึกจั๊กจี้ที่ปากทางเข้านั้นมันรู้สึกดีมากจริงๆ

ดียิ่งกว่าเมื่อรู้ตระหนักแน่ชัดแล้วว่าตอนนี้จะเป็นของซลแล้ว

เมื่อมั่นใจว่าเปิดทางที่คับแน่นให้หลวมพอจะสวนกายเข้าไปได้ ฮันซลก็ลุกขึ้นมาถอดกางเกงโชว์แก่นกายที่แทบไม่ต้องแตะอะไรก็แข็วพอจะออกรบ ขนาดที่ใหญ่กว่าสามนิ้วที่สอดเข้ากายไปเมื่อครู่

เพราะขนาดที่ใหญ่กว่า แม้แต่ส่วนปลายที่จ่อเข้าที่ปากช่องทางก็ยังยัดเข้าไปไม่ได้ อยากจะดันเข้าไปแรงๆ แต่หนึ่งคือยูตะจะเจ็บและสองเขาจะจุกด้วย สิ่งที่ฮันซลจะทำนั้นคือการกดส่วนปลายไปย้ำๆที่ช่องทางเข้า กดไปพร้อมกับนิ้วมือที่จับประคองเอาไว้ จนกว่าจะเข้าได้

พอเข้าได้ ก็พยายามดันเข้าไปให้ลึกที่สุด

ยูตะหวีดร้องออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ขนาดแก่นกายที่รู้อยู่แล้วว่าใหญ่ แต่พอเทียบกับร่างกายยูตะก็ยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก ฮันซลแช่เอาไว้พยายามกางขายูตะให้กว้างและนวดให้ผ่อนคลาย อุ้มหลังขึ้นมาแล้วเอื้อมไปใช้หมอนมารองหลังให้ จากนั้นก็เริ่มขยับ

ยูตะแทบจะเป็นลม ความเจ็บเหมือนโดนฉีกร่างออกเป็นสองท่อน แม้จะรู้สึกดีอยู่ลึกๆ แต่เรี่ยวแรงก็แทบปลิวหมดไปเป็นของเหลวที่ขยับไปตามจังหวะที่ซลนำ

พอถูกตับกางขาออกมากๆ ยูตะก็พยายามใช้แรงยกขึ้นมาข้างนึงช้าๆ ซลจึงโน้มตัวไปด้านหลังแล้วจับขาเล็กๆนั้นพาดบ่าให้ เสียงครางระงมดังไปทั่วห้องไม่ต้องกลัวข้างห้องด่า เพราะที่นี้คือบ้าน บ้านที่ซลอยู่คนเดียว

ยูตะกำผ้าปู ผ้าห่ม ที่อยู่ใกล้ตัวแน่นจนมันเลิกขึ้น ฮันซลใช้มือไปปัดปรอยผมออกแล้วดันหลังคอขึ้นมารับจูบแสนเร้าร้อน

สะโพกหนาขยับเข้าออกรวดเร็วและหนักหน่วง แทบทุกครั้งกระแทกเข้าจุดภายในจนความเจ็บฉีกเมื่อแปรเปลี่ยนเป็นความกระสันอยาก 

เพราะขาที่พาดบ่าโดนโยกตัวจนสะโพกยกขึ้นไปตามแรง ซลแทบจะใช้เข่าค้ำแล้วยืนกายขึ้นมาขย่มลงไปช่องทางด้านล่างแบบไม่ยั้ง ในที่สุดแก่นกายเล็กที่พึ่งปล่อยและโดนเหวี่ยงไปตามอากาศเพราะแรงขย่ม ก็ปล่อยออกมาเปรอะไปทั่วหน้าท้องขาว

ฮันซลขยับต่อไปอีกสักพักแก่นกายที่บวมปูดในกายยูตะก็ถึงคราวปลดปล่อยออกมา ฉีดน้ำรักเข้าจนมันไหลทะลักย้อนกลับมาทางเดิม

ยังไม่ถอดออกมาเลยทันที กลับแช่ไว้จนแก่นกายกระตุกปล่อยออกมาจนหมด จากนั้นก็ค่อยๆขยับตัวออกมา

ยูตะที่นอนทับหมอนขากางบานไปด้านข้าง และอีกข้างที่ถูกยกออกจากไหล่ซลก็ไม่มีแรงจะจัดทา บานล้มพับไปอีกข้าง หน้าอกหน้าท้องกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบ ฮันซลลุกขึ้นมาโน้มตัวไปกดจูบแช่ที่หน้าผากเปียกชื้นเหงื่อ

"ห้ามคิดว่าซลไม่รักยูตะอีกนะ"

"ซลรักยูตะมากเลยอยากดูแลยูตะดีๆ"

"รักนะครับ" คำพูดสุดท้ายที่ได้ยินก่อนที่ยูตะจะกลับไปพร้อมกับจุมพิตจากเจ้าชาย

กลับไปเม้นที่ https://writer.dek-d.com/kunnaaybuu/writer/viewlongc.php?id=1532901&chapter=18