วันเสาร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2559

{ TaeTen } เตนล์จะไปเวิร์คช็อปนะพี่ข้าว


เตนล์ดึงขอบกางเกงในลงแล้วนั่งลงบนขอบเตียง ชักส่วนที่กำลังขยาย จริงๆก็ไม่จำเป็นต้องทำหรอก มันเป็นเรื่องธรรมชาติ สักพักก็จะสงบเอง แต่เตนล์ไม่เคยทำแบบนี้ต่อหน้าแมวเลย รู้สึกตื่นเต้นดีเหมือนกัน

"ดูสิพี่ข้าว เมื่อคืนเล่นดูดนมเตนล์ทั้งคืนเลย บวมเป่งขนาดนี้ เจ็บนะ" ดวงตาคู่สวยกระพริบถี่จนชื่นน้ำตา เตนล์ใช้มือขวางกางนิ้วชี้กับนิ้วกลางกอดรอบจุกนมที่บวมเป็นจุกสีชมพูบนยอดอกขาวน้ำนม แล้วลากวนกดนวดแล้วหยิกจุกของตัวเองไปมา

สองขาก็กางออกโชว์มือซ้ายที่กำรอบแก่นกายแล้วค่อยชักขึ้นลงเพื่อปลุกอารมณ์ให้ขนาดค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น

เสียงครางสลับกับเสียงหอบหายใจลึกๆ เตนล์เริ่มขยับสะโพกตามจังหวะที่ตัวเองชักนำ มือที่ลูบวนเล่นหน้าอกของตัวเองก็ยังทำหน้าที่ของมันต่อ ทั้งบีบนวด ปัดจุกสีชมพูไปมาเร็วๆ แล้วส่ายหน้าครางเสียวกับการกระทำ

"แม่ววววววว" แมวร้องเสียงสั่นเดินวนอยู่บนพื้นแต่แววตาจ้องไม่กระพริบ ยิ่งเตนล์ปล่อยมือจากจุกนมบนอกแล้วเอนตัวยกขาขึ้นมาตั้งโชว์ช่องทางด้านหลังสีระเรือเพราะกิจกรรมเมื่อคืนทำให้ระบมช้ำขมิบถี่ๆ ปลายนิ้วถูกส่งไปลูบผ่านแล้วกดส่วนปลายเบาๆ

"ตรงนี้ก็กระแทกเอา กระแทกเอา ถ้าวันนี้เตนล์เดินไม่ไหวทำไง"

ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่า เสียงครางสั่นยิ่งกว่าเวลาโดนทำจริงๆเสียอีก แมวตัวอ้วนรู้สึกยังไงไม่รู้ แต่ตอนนี้มันหยุดเดินวนแล้วก็โน้มตัวลงไปด้านหน้าเหมือนเตรียมกระโดด

"ถ้านมบวมขนาดนี้ใครมาเห็นเข้าจะให้เตนล์บอกเขายังไง"

บิดกายเร้าๆ ไม่ได้สังเกตแมวด้วยซ้ำที่เริ่มคลายอุ้งเท้าสลัยกัน แววตาที่จ้องเขม่งไม่ยอมละ ราวกับสัตว์ป่ากำลังจะล่าเหยื่อ

"อื๋อออ แค่จับๆเตนล์ก็เสียวแล้วงะ พี่ข้าวรับผิดชอบเลยนะ"


วูบ


สี่ขากระโดดพุ่งขึ้นไปในอากาศ เสียงวูบดังขึ้นพร้อมกับร่างของแมวที่เปลี่ยนเป็นคนราวกับปาฏิหาริย์

เตนล์เหมือนถูกลมผลักให้นอนลงบนเตียง หยุดทุกการกระทำเบิกตากว้างกับสิ่งที่เห็น

พี่ข้าวกลายเป็นคน

ตอนกลางวันเนี่ยนะ !!

"แฮ่กๆๆ"

"…" คนที่กะจะแกล้งแมวเฉยๆกระพริบตาปริบๆมองร่างคนที่หอบหายใจแรงๆเหมือนพึ่งเสียพลังงานไปมากโข

รอยยิ้มเหยียดขึ้นมาบนใบหน้าของแทยงราวกับผู้ชนะ สองแขนที่คร่อมร่างเตนล์ไว้ ใช้นิ้วมือเลื่อนมาเกลี่ยแก้มนวลที่ขาวซีดยิ่งกว่าเดิม

"รับผิดชอบอะไรนะ"

"ม..ไม่ ทำไม.. ห้ะ" งงไปกันใหญ่ เหมือนมือ เหมือนลิ้น ทุกอย่างถูกสตาฟไว้ ขยับไม่ได้ พูดไม่ถูก รู้แค่ว่าตัวเองตกใจมาก

"ตรงนี้เหรอ" ปลายนิ้วแกร่งวนรอบฐานจุกสีชมพูแล้วสะกิดปลายเบาๆ เตนล์สะดุ้งทันทีแล้วพยายามจะขดตัวออก

"หรือว่าตรงนี้" ย้ายมือลงไปยังช่องทางด้านหลังแล้วสะกิดเบาๆแบบที่เตนล์ทำเมื่อกี้เป๊ะ

"รับผิดชอบยังไงดี หืม?"

"..ด..เดี๋ยว..เดี๋ยวก่อน ทำไมเป็นคนอ่ะ" เตนล์ปล่อยของทุกอย่างที่ตัวเองจับแล้วเลื่อนไปดันไหล่เปลือยของแทยงออก พยายามใช้ศอกตั้งให้ตัวเองลุกนั่ง แต่อีกคนก็ยังไม่ลุกจากที่คร่อมไว้ จนหน้าอกเตนล์อยู่ตรงหน้าพอดี

แผล่บ

"อื๋อออ"

ลิ้นเย็นๆลากผ่านตรงกลางอกขาวๆเร็วๆเหมือนแมวกำลังกินนม ส่วนมือก็ส่งลงไปกำแก่นกายให้คนตัวเล็กกว่าเพื่อขยับต่อให้แทน

"ก็เป็นได้"

"ฮื่อออ.. ละ..แล้วทำไม.. อ่าาา" แทยงยังใช้ปลายลิ้นลากไปทั่วอก แม้แต่จุกสีชมพูก็ใช้เพียวลิ้นสะกิดเบาๆ จนเตนล์ต้องกดหัวให้อีกฝ่ายทำแรงๆกว่านี้ แบบนี้มันเสียวปนหงุดหงิด

"ก็เป็นคนตอนกลางวันมันเหนื่อย.."




"เป็นแมวแล้วเก็บแรงไว้เอาเตนล์ดีกว่า"

"ทะลึ่งเหรอ"

"คนที่ช่วงตัวเองต่อหน้าแมวนี้เรียบร้อยมากมั้ง หึหึ" ทุกครั้งที่พูด ริมฝีปากนุ่มหยุ่นก็ผ่านจุกนมบวมๆของเตนล์ แล้วแทยงยังส่ายไปมาให้เตนล์สั่นทรมานเล่นอีก

จ๊วบ

"อื้ออออออ"

สุดท้ายแล้วก็ครอบปากลงไปดูดเอาเนื้อส่วนสีชมพูขึ้นมาแรงๆ ใช้ทั้งลิ้นละเลงลงไป และฟันเรียงสวยครูดกัดขึ้นมาเบาๆ

ฟู่ว

จากนั้นก็ปล่อยออกมาพ่นลมหายใจร้อนๆใส่

"เมื่อกี้บอกว่าไงนะ ถ้าใครมาเห็นจะบอกเขาว่ายังไง?" แทยงทวนคำที่เตนล์พูดเมื่อครู่ มือส่วนล่างก็ยังทำหน้าที่ต่อไปอยู่

"ก็บอกเขาไปว่าผัวดูด"

"..บ..บ้าเหรอ"

"ถ้าจะให้ดีก็ไม่ให้ใครเห็นเลยดีกว่า"





"เดี๋ยวผัวหึง"










ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น