ยิ่งขอบกางเกงเอวยืดกำลังถูกรุกล่ำจากมือเย็นแล้วไหปลาร้าก็ถูกฟันที่เรียงสวยงามขบกัดแล้วออกแรงดูดดังจ๊วบ
"พ..พี่ข้าว..แทยง
แทยง หยุ..ด"
คนที่กำลังเป็นฝ่ายกระทำกลับไม่หยุดสักที
กลับเงยหน้าละจากลำคอที่มีกลิ่นหอมยั่วยวนใจขึ้นไปจูบปิดปาก
กางเกงตัวบางถูกดึงถอดออกแล้ว
จับขาบางให้แยกออก เตนล์ส่ายหน้ารัวๆ อย่างน้อยก็ไม่ใช่บนเอกสารที่จะใช้ทำงาน
ไม่เช่นนั้นก็ต้องไปหาออกสารใหม่ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
คิดสิคิด
จะทำยังไงให้พี่ข้าวหยุด
คราวก่อนที่พี่ข้าวจูบครั้งแรกทำยังไง
ทำไมตอนนี้คิดไม่ออก
แต่กว่าที่ความคิดต่างๆจะหวนกลับมา
แก่นกายเล็กก็ถูกเปิดเผยออกมาเมื่อกางเกงในตัวเล็กถูกดึงออกมาแต่ยังไม่พ่นขา
แทยงกำรอบแก่นกายแล้วกดนวดวนตั้งแต่โคนสุดปลายไม่เว้นแม้กระทั้งลูกกลมๆที่รองอยู่
หาง
!!
ใช่
กำหางพี่ข้าว !!
หมับ
ฝ่ามือที่คว้าไปจับ
กับ
มือที่กำลังจะจับหางตัวเอง
"มุขเก่าแล้วนะ"
แทยงกระซิบข้างหูเบาแล้วใช้ลิ้นร้อนเลียเบาให้เตนล์สะดุ้งเล่น
"ฮื่อ
ไม่ให้กินข้าวจริงๆนะ จะเอาข้าวดิบๆให้กินนะ"
เตนล์เบะปากเมื่อทำอะไรแบบที่คิดไว้ไม่ได้ ก็งอแงมันซะตรงนี้เลย
"ไม่เป็นไร
ขอกินเตนล์ก่อน"
นิ้วเรียวกดเข้ายังช่องทางด้านหลังเพื่อเบิกทาง
เตนล์เอนกายไปด้านหลังจนต้องใช้มือค้ำกับพื้นโต๊ะเอาไว้
"ฮือ
อ้ะ อ้ะ" เสียงครางดังขึ้นทุกครั้งที่ปลายนิ้วเข้าสะกิดจุดกระสันภายใน
เตนล์แอ่นหน้าท้องขึ้นแล้วเผลอเด้งสะโพกตอบรับกับจังหวะที่แทยงมอบให้
รอยยิ้มบางปรากฎบนใบหน้าของผู้กระทำ
เมื่อกี้ยังบอกให้หยุด
แต่ตอนนี้กลับร่อนเอวตอบรับอย่างดี
ฟีโรโมนคละคลุ้งไปทั่วยิ่งสะกิดความอยากของคนกึ่งแมวจนแทบทนไม่ไหว
ตอนแรกยังไม่ได้คิดจะทำอะไร
แต่เตนล์อาจจะไม่รู้
แมวตัวผู้จะไม่ฮีทติดสัตว์
แต่มันเป็นผลจากการได้กลิ่นฟีโรโมนจากแมวตัวเมีย ถ้าไม่หาที่ระบายก็คงจะอยู่ไม่สุข
ถึงแม้เตนล์จะไม่ใช่แมว
แล้วแทยงก็ไม่ใช่แมวแบบเต็มตัว แต่เพราะสัญชาตญาณของสัตว์
ยิ่งเจ้าตัวปล่อยกลิ่นหอมนี่อยู่ใกล้ๆ ก็ยิ่งต้องทำ
นิ้วเรียวถูกดึงออกแล้วแทนทีด้วยส่วนที่ใหญ่กว่า
แทยงกำลังสอกใส่แก่นกายตัวเองที่แทบไม่ต้องชักให้พร้อมเลยในเมื่อแค่เข้าใกล้เตนล์มันก็เริ่มมีอาการอยู่แล้ว
"อ๋า
พี่ข้าว พี่ข้าว เตนล์เจ็บ ฮื่อ เบา เบาสิ"
แมวแสนฉลาดที่อ่านหนังสือออกแต่ดันไม่รู้จักคำว่าเบา
ยิ่งพูดก็ยิ่งขยับกายเข้าไปลึกแล้วเร็วกว่าเดิม จนสุด
ไม่รอช้า
ตอนนี้ไม่รู้หรอกว่าเตนล์จะรู้สึกยังไง
แต่เสียงหวีดร้องที่ครางออกมากับมือนุ่มที่คว้าลำคอแกร่งเอาไว้เหมือนเป็นที่ยึด
แทยงสวนกายเข้าออกจนโต๊ะทำงานเลื่อนกระทบกำแพงดังกึกๆๆ
"แทยง..
พี่ข้าว ฮื้อ ช้า ช้าลงหน่อย หายใจไม่ทัน"
นี้ก็ฟังไม่รู้เรื่องอีก
แทยงรวบเตนล์ขึ้นมาอุ้มแล้วเดินไปยังเตียงนุ่มแทน โดยที่ช่องทางก็ยังไม่หลุดออก
จากนั้นก็ยกขาเหยียบพื้นเตียงข้างนึง
จับสะโพกเตนล์ให้ยกขึ้นแล้วกระแทกแก่นกายลงไปหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม
เสียงครางดังขึ้นจนรู้สึกอาย
เตนล์รีบคว้าหมอนมากอดไว้แล้วปล่อยให้แทยงทำหน้าที่ต่อไปโดยที่ตัวเองจะห้ามอะไรตอนนี้ไม่ได้แล้ว
นี่ครั้งแรกนะ
ใส่มาขนาดนี้พรุ่งนี้จะไปเรียนยังไง
แล้วที่สำคัญ
เขากำลังโดนแมวข่มขืน
ส่วนกลางกายของเตนล์กำลังถูกนวดสาวขึ้นลงอย่างที่ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกดีมากจริงๆ
"อ๋าาา
อื้อออ" เมื่ออยู่ๆของเหลวอุ่นร้อนก็ฉีดเข้าไปในร่างกายเต็มแรงจนมันพุ่งย้อนกลับมาทางเดิม
พร้อมๆกับที่เตนล์ปลดปล่อยออกมาจนเลอะเสื้อยืดที่ตัวเองกำลังใส่อยู่
แทยงเอาขาข้างที่ยกขึ้นลงมานั่งคุกเข่ากับเตียงแล้วหอบหายใจแรงๆ
สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วโน้มตัวไปลงจูบปากเตนล์ที่นอนกอดหมอนหมดแรงไม่ต่างกัน
แผล่บ
ลิ้นลากเลียจากใต้คางไปตามสันกรามจนถึงข้างหู
"อร่อยจัง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น