วันอาทิตย์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2560

#ใครๆก็มีพี่จ๋า | พี่จ๋าของเตนล์ 2


แทยงรวบตัวเตนล์ขึ้นมานั่งบนตัก ให้หลังพิงอกตัวเองแล้วดึงกางเกงนอนขาสั้นออกไปให้พ้นๆ ทาง แถมยังได้รับการร่วมมืออยากดีจากเตนล์ที่ลุกให้ถอดกางเกงง่ายๆ

"เป็นเด็กเป็นเล็ก ทำไมทำตัวแบบนี้หื้ม"

"ไม่เด็กแล้วสักหน่อย"

"โตแล้วจริงเหรอ" แทยงลูบไปบนเนินเหนือกลีบกุหลาบที่เรียบเนียนไม่มีขนสักเส้น อย่างกับเด็กๆ แล้วยังมาบอกว่าตัวเองโตแล้ว

"โตแล้ว" เตนล์ยังยืนยันคำเดิม แถมยังพิสูจน์ด้วยการเลิกเสื้อขึ้นมากองไว้บนอกเผยให้เห็นก้อนเนื้อนุ่มที่ใหญ่โตเกินมาตราฐานของเด็กมัธยมทั่วๆ ไป

จากที่ได้สัมผัสเมื่อกี้ว่าใหญ่แล้วมองเห็นเต็มๆ ตาแบบนี้มันยิ่งน่าสัมผัสเข้าไปใหญ่

อืม โตแล้วจริงๆ ด้วย

"หายไข้แล้วแน่นะ" ถามเพื่อความมั่นใจอีกรอบ เอาจริงๆ แล้วเตนล์ยังตัวรุ่มๆ อยู่ จะเรียกว่าหายขาดเลยไหมก็คงไม่ใช่ แต่มันก็ดีขึ้นมาแบบที่ถ้าได้ออกกำลังกายเรียกเหงื่อสักหน่อยคงหายดี

"ก็ลองวัดไข้ดูสิ" วิธีวัดไข้เหมือนเดิม ผิดไปก็แค่อุปกรณ์วัด เพราะเตนล์ไม่รู้ว่าพี่จ๋าเอาปรอทวัดไข้ไปไว้ที่ไหน หรือมันอาจจะตกหล่นไปแถวๆ นี้สักที่ เตนล์ก็เลือกใช้อะไรที่มันใกล้ตัวกว่า คือนิ้วของพี่จ๋าที่เรียวยาวเห็นข้อชัดๆ ตามประสาคนผอมจนเห็นแต่กระดูก

ความยาวของนิ้วสัมผัสเข้าช่องภายในแล้วถูกดันเข้าไป แทยงกล้าพูดได้ว่าที่ทำอยู่ทั้งหมดนี่เตนล์เป็นคนจับมือเขาทำเองทั้งนั้น

เปิดทางให้ขนาดนี้แล้วถ้าไม่ทำต่อก็คงจะเป็นการเสียมารยาท เตนล์หันมาสบตากับพี่จ๋าโชว์แก้มแดงๆ เขินมากับการกระทำตัวเองแล้วยิ่งเขินกว่าเมื่อสายตาราวกับจะกลืนกินเตนล์ไปทั้งตัวนั้นกำลังมองอยู่

พี่จ๋าไม่ได้พูดอะไรต่อแต่กลับจ้องลึกเข้าไปในตาอย่างไม่ลดละ นิ้วมือที่เข้าไปภายในกำลังเลื่อนเข้าออกสำรวจผนังขรุขระภายในกับมืออีกข้างที่อ้อมไปเขี่ยสะกิดตุ่มเล็กๆ ที่ยื่นออกมา เสียวจนสะโพกมนเปลือยเปล่ากระดุกลั่น

เสียงครางฮือฮาในลำคอและจมูกที่หอบหายใจหนักขึ้นจากเตนล์ เรียวขาสองข้างกางออกให้กว้างขึ้น เตนล์เริ่มขยับตัวเพื่อให้บรรเทาอาการที่กำลังปั่นป่วนภายในแถมยังขมิบช่องทางตอบรับนิ้วสำรวจนั้นอีกทุกครั้งที่พี่จ๋าสะกิดโดนจุดภายใน

จากหนึ่งเพิ่มขึ้นมาเป็นสอง ความยาวของนิ้วเหมือนถูกเพิ่มขึ้นเมื่อมันเข้าไปลึกกว่าเดิม จนเกือบจะชนสุกลึกของผนังภายใน พี่จ๋าหมุนนิ้วและควงเป็นวงกลม ทะลวงเข้าออกอย่างไม่กลัวเตนล์จะเจ็บหรืออึดอัดอะไร กับอีแค่สองนิ้วถ้ายังรับไม่ไหวจะทนกับอะไรที่ใหญ่กว่านี้ได้ยังไง

เมือกน้ำใสๆ ที่ไหลรินออกจากช่องทางหลอมไปทั่วนิ้วจนทำให้เข้าออกลื่นขึ้นและไหลเฉอะแฉะออกมาจนเลอะไปถึงกางเกงของแทยง แต่พี่จ๋าก็ยังคงเล่นอยู่กับอวัยวะเพศของเตนล์อยู่อย่างนั้นไม่สนใจอยากอื่นเลย

เตนล์รู้สึกปั่นป่วนมากกว่าทุกทีจนแทบกรีดร้องออกมาเสียงหลง มือข้างที่สะกิดตุ่มเล็กๆ นั้นอยู่ดีๆ ก็ดันนิ้วชี้เข้ามาในช่องทางของเตนล์เพิ่มเป็นสามนิ้ว ปลายนิ้วที่หันหลังมือชนกันกำลังผลักกันชักเข้าออก ถูกับผนังภายในอย่างหนักหน่วงเหมือนพยายามจะแหวกเอาช่องทางเตนล์ให้กว้างขึ้น จนอากาศเย็นๆ มันวูบเข้าไปภายใน

"เตนล์เจ็บ" พอถูกบอกว่าเจ็บ แทนที่พี่จ๋าจะหยุดกลับส่งนิ้วอีกข้างเข้ามาเพิ่มเป็นสี่แล้วรัวสลับเข้าออกเหมือนมีอะไรมากระทุ้งอยู่ตรงนั้นย้ำๆ เร็วๆ จนขยับสะโพกรับแทบไม่ทัน

"อ๊าาาาาา" พึ่งเคยเข้าใจคำว่าเสร็จเป็นครั้งแรกก็ตอนนี้ เตนล์ไม่ใช่เด็กสาวใสบริสุทธิ์อะไรที่จะไม่เคยรู้ว่าการทำอะไรๆ กันมันจะเป็นยังไงบ้าง รู้แค่ทฤษฎีแต่พึ่งจะเคยปฏิบัติ พอเมือกน้ำใสๆ จากร่องรักพุ่งเลอะเต็มมือ พี่จ๋าก็ค่อยๆ ชักมือออกช้าๆ แล้วชูขึ้นมาอยู่ตรงหน้าเตนล์ ใช้นิ้วโป้งวนโชว์ผลงานให้เจ้าของของเหลวที่ว่านี่เห็นว่ามันเป็นยังไง

"พี่จ๋า" เตนล์บีบมือพี่จ๋าทั้งสองข้าง ทำไมชอบแกล้งกันก็ไม่รู้ ยิ่งทำแบบนี้เตนล์ยิ่งอาย

"ข้างในเตนล์ร้อนมากเลย สงสัยจะยังไม่หายดี"

"งื้อ.."

"แบบนี้คงต้องจับฉีดยา.."

เมื่อวัดไข้แล้วแทยงก็ลุกไปเอาเข็มฉีดขาของเล่นสำหรับเรื่องอย่างว่าที่มีติดอยู่ในห้อง อืม.. ก็เรื่องปกติของผู้ชายโสดๆ ที่จะได้ลองใช้อุปกรณ์พวกนี้กับคนอื่นๆ มาบ้าง แล้วนี่ก็จะได้ลองเล่นกับคนที่อยากเล่นด้วยจริงๆ มั้ง

เจลหล่อลื่นสีใสถูกดูดขึ้นด้วยเข็มฉีดยาพลาสติกขนาดไม่เยอะมาก แทยงนั่งลงบนพื้น ให้เตนล์ที่รออยู่บนโซฟาเอนหลังพิงหมอนอิงกางขาออกเหยียบโต๊ะเล็กที่อยู่ด้านหลังแทยงอีกที

ปลายของพลาสติกถูกสอดเข้าไปภายในจนเตนล์ร้องครางออกมาเบาๆ แทยงกดบีบให้ของเหลวภายในค่อยๆ ไหลออกมา ไม่พอยังดันหลอดฉีดยาที่ว่านี่เข้าไปลึกทั้งๆ ที่มันควรจะสอดเข้าไปแค่ปลายเล็กๆ

ความอวบอ้วนของหลอดฉีดเหมือนนิ้วโป้งผสมกับสองข้าง เมื่อมีของแปลกปลอมแถมยังแข็งๆ ไม่อ่อนนุ่มเหมือนนิ้วพี่จ๋าที่ถึงแม้จะมีแต่กระดูกแต่ก็อ่อนโยนกว่าสัมผัสนี่เข้าไปภายใน พร้อมกับของเหลวที่ถูกบีบไหลออกมาเรื่อยๆ

มันเป็นการให้ยาแบบที่เตนล์จะไม่มีวันลืมเลยจริงๆ

พอฉีดยากเสร็จแล้ว ตามปกติก็จะต้องเช็ดด้วยสำลี แต่เหมือนแทยงจะไม่ได้เตรียมมา เมื่อแท่งพลาสติกถูกดึงออกอย่างรวดเร็วแทยงก็ก้มลงไปใช้ลิ้นเลียปิดช่องทางเอาไว้จนคนถูกกระทำต้องเงยหน้าหุบอากาศ ต้นขาค่อยๆ บีบรัดหัวพี่จ๋ามากขึ้น สองมือเล็กก็ขยุ้มกลุ่มผมพี่จ๋าเพื่อระบายอารมณ์ ยิ่งพี่จ๋าเลียแล้วดูดเหมือนจะเอามันติดขึ้นไปด้วยเตนล์ยิ่งเผลอแอ่นสะโพกตัวเองเข้าหามากขึ้น

มันเป็นประสบการณ์ใหม่ที่วาบหวามจนเกือบจะเสร็จขึ้นมาอีกรอบ

"พ..พี่จ๋า เก่งจัง.."

"..."

พี่จ๋าไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เพราะปากยังไม่ว่างตอบมากกว่า เมื่อทั้งปากทั้งลิ้นกำลังละเลงปิดแผลที่โดนจับฉีดยาอยู่เมื่อครู่ ความรู้สึกเสียวซ่านจนขนลุกไปทั่งตัว

"พี่จ๋าคงทำแบบนี้บ่อยเลยสิ"

"..."

"แต่เตนล์พึ่งเคยทำแบบนี้ครั้งแรก"

"..."

"พี่จ๋าเบาๆ กับเตนล์ด้วยนะ"



เตนล์คงไม่รู้ว่าการพูดแบบนี้มันน่าทำให้แรงๆ มากกว่าอีก










กลับไปอ่านและคอมเมนท์ที่ https://writer.dek-d.com/kunnaaybuu/writer/viewlongc.php?id=1486319&chapter=66

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น