วันอาทิตย์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2559

{ TAETEN } URS





สองร่างกอดรัดกันแนบแน่น เตนล์ใช้มือดึงชายเสื้อแทยงขึ้นมาแรงๆจนโชว์แผ่นหลังขาวแล้วก็ต้องปล่อยให้หลุดมืดเพราะแรงที่รั้งเสื้อเอาไว้จากการกอดที่ด้านหน้ามันรุนแรงเกินไป ส่วนมืออีกข้างก็กดท้ายทองแทยงเอาไว้ลูบขึ้นลงตามความยาวของลำคอ ในขณะที่แทยงกับวางมือไว้บนสะโพกนุ่มแล้วกดบีบร้นมือตัวเองเข้าชายเสื้อเพื่อสัมผัสเนื้อหนังจริงๆ

เสียงดังจ๊วบจ๊าบอย่างไม่กลัวว่าใครจะได้ยิน เพราะตอนนี้ก็ไม่มีคนอยู่ที่ห้องแล้วอีกอย่างพวกเขาก็กำลังนั่งจูบกันอยู่บนโต๊ะไม้เนื้อดีที่เตนล์มักจะหาทางเลี่ยงมันนักหนาเวลาที่มีอะไรกับเขา

แต่สงสัยวันนี้เจ้าตัวคงจะทนไม่ไหว เมื่อก่อนที่คนอื่นๆจะกลับบ้านไปนั้นจอห์นนี่ที่ยังไม่เดบิวต์จึงสามารถไหนมาไหนได้อย่างอิสระจึงเลือกที่จะไปกับแทอิล แล้วยังยอมรับกับทุกคนอย่างตรงไปตรงมาอีกว่ากำลังคุยๆกันอยู่ แม้ในใจเตนล์แล้วอยากจะเถียงใจจะขาดว่าคบกันแล้วไม่ใช่หรือไง แต่ก็นั้นแหล่ะ เขาจะทำอะไรได้ ต่อให้จอห์นนี่ปฏิบัติกับเตนล์เหมือนเดิม แล้วก็ไม่ได้บอกใครเรื่องที่เขาบอกชอบ แต่การที่พาแทอิลมาเปิดตัวแบบนี้มันก็เหมือนจะเหยียบหน้ากันชัดๆเลยไม่ใช่หรือไง

พอเป็นแบบนั้นแล้ว เมื่อทุกคนออกจากห้องไป แทนที่จะได้อยู่คนเดียวอยู่ๆคนหน้ามึนผมที่เคยเป็นสีขาวถูกย้อมกลับแม้จะไม่ดำสนิทเพราะเมื่อสระออกสีก็หลุดตามไปจนเหมือนจะเป็นเทาเขียวด่างๆ แต่กลับดูดีเมื่ออยู่กับแทยง ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องไม่พูดไม่จา ไม่ได้โถมเข้าใจทันทีหรอก กลับเดินไปทำแกงกะหรี่หม้อเล็กเพื่อกินเป็นมื้อกลางวันจากนั้นก็เข้าช่วงฤดูติดสัตว์

เซ็กที่มีกลิ่นเครื่องเทศแกงกะหรี่มันไม่ได้รื่นเริงใจเลยสักนิด แต่เตนล์ก็ยอมรับมันได้ง่ายๆเหมือนกำลังประชดชีวิตตัวเองอย่างไรอย่างนั้น

เสื้อยืดเนื้อนุ่มตัวใหญ่แบบที่ชอบใส่ไม่ได้ถูกถอดออกแต่กลับถูกแทยงดึงคอเสื้ออย่างแรงจนได้ยินเสียงด้ายหลุด คอเสื้อยานห้อยไปตามไหล่ขาวเนียน ริมฝีปากที่ละจากการเลียเช็ดคราบน้ำลายที่ไหลออกมาเปลี่ยนเป้าหมายเป็นลำคอระหงและสูดเอากลิ่นหอมจากไหปลาร้า มือที่บีบเค้นสะโพกนุ่มเลื่อนเข้าไปใต้เสื้อเพื่อลูบไล้ผิวขาวอย่างจ้าบจ้วง ไม่ใช่การค่อยๆลูบ แต่เป็นการกดมือลากขึ้นไป ผิวที่เสียดสีกันร้อนระอุจนคนที่ถูกลูบสะดุ้งขึ้นมาเบาๆ

เตนล์ใช้มือจิกท้ายทอยแทยงเอาไว้ข้างเดียวส่วนอีกข้างก็ยังคงดึงเอาชายเสื้อแทยงขึ้นมาเช่นเดิม แต่คราวนี้ร่างสูงกว่ากลับให้ความร่วมมือยอมถอดเสื้อยืดสีดำออกให้โดยง่าย กล้ามเนื้อที่ปรากฏให้เห็นไม่ได้ทำให้เตนล์รู้สึกเขินหรือร้อนผ่าวอะไรหรอก แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่ามันดึงดูดให้เขาโน้มตัวลงไปใช้ปากกดจูบบนแผงอกกำยำแล้วรั้งเอวแทยงเข้ามากอดแน่นไม่ได้

เพราะเตนล์นั่งอยู่บนโต๊ะโดยที่แทยงยืนอยู่กลางระหว่างขาทั้งสองข้าง เมื่อตอนนี้ลำคอของเขากำลังถูกรุกรานจากคนตัวเองกว่า สองมือที่ว่างอยู่จึงจัดการปลดประดุมกางเกงขาสั้นที่เตนล์ใส่มาวันนี้ออกแล้วแหวกขาคนตัวอ่อนให้แยกออกจากกันจนแทบจะเป็น 180องศา จากนั้นก็ใช้มือเลื่อนเข้าในกางเกงด้านหลังเพื่อกดก้อนเนื้อนุ่มดันร่างเตนล์ให้เข้ามาใกล้ชิดสะโพกของแทยงที่ติดขอบโต๊ะแน่นกว่าเดิม แต่สองขาที่ถูกแยกออกนั้นก็ให้ความร่วมมือดีเหลือเกินด้วยการโอบรอบตัวแทยง รัดเอาไว้แล้วดันตัวเองจนแทบจะเรียกได้ว่าส่วนกลางของพวกเขาทั้งคู่กำลังสัมผัสกันผ่านเนื้อผ้าของกางเกง

เตนล์เงยหน้าขึ้นจากลำคอและไหปลาร้าของแทยงเมื่อรัวจูบและลากลิ้นชิมรสชาติจนพอใจแล้วขึ้นกดจูบที่ปลายคางแรงๆ แม้จะอยากกดดูดขึ้นมาจนเนื้อมันติดมาด้วยแต่ก็รู้ว่าถ้าเป็นแบบนั้นมันต้องเกิดรอยแน่ๆ จึงทำได้แค่ละปากออกมาซี๊ดแรงๆพอขัดใจตัวเองแล้วกดจูบกลับเข้าไปที่ปากของแทยงอีกครั้ง

สะโพกส่วนกลางที่แนบกันอยู่ดีๆแทยงก็ขยับเข้าออกราวกำลังกระแทกแต่กลับทำมันอย่างช้าๆ เนิบนาบแต่หนักหน่วง ส่วนอ่อนไหวที่กำลังรู้สึกและตอบรับสัมผัสทำให้เตนล์เผลอครางออกมาเบาๆอย่างพึงใจ ยิ่งมีมือมานวดก้อนเนื้อด้านหลังให้อีก

"อือ"

แต่แล้วแทยงก็ชักมือขึ้นมาดันขอบกางเกงออกพร้อมๆกับชั้นในตัวจิ๋ว ผละตัวออกมาก่อนเพื่อที่จะถอดกางเกงเตนล์ออกไปให้พ้นๆทาง เมื่อความเย็นจากพื้นโต๊ะไม้สัมผัสกับก้นนุ่มเตนล์ก็ใช้ขาข้างที่ถนัดยกขึ้นมาเหยียบพื้นโต๊ะเอาไว้จนเห็นอะไรๆได้อย่างชัดเจน แม้ว่าขาอีกข้างจะกางออกแล้วมีแขนของแทยงสอดรับไว้ใต้ข้อพับก็เถอะ

ส่วนอ่อนไหวยังไม่ตั้งขึ้นตามที่ใจแทยงต้องการ แต่ก็พอจะรู้แหล่ะว่าเล้าโลมแค่นี้หากมันจะทำให้แข็งเลยทันทีก็คงจะเร็วเกินไป แบบนั้นมันก็ไม่สนุกสิ มือกว้างลูบไปตามความยาวของเรียวขา ใบหน้าก็ค่อยๆซุกไซร้ไปตามลำคอไล่ลงมาจนถึงจุดบนยอดอก แม้จะมีเสื้อตัวหลวมโครกปิดไว้ แต่เมื่อโดนสัมผัสจากลิ้นและน้ำลายกดเข้าไปก็ไม่ได้ลดความเสียวน้อยลงเลยสักนิด

"ฮื่ออออออออ" เตนล์เผลอครางเสียงดังกับร่างกายที่สะดุ้งขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่ออยู่ๆมือที่กำลังนวดวนอยู่บนต้นขากลับมาวางไว้ตรงบริเวณขาหนีบแล้วกดลงไปแรงๆราวกับรู้ว่าตรงนั้นเป็นบริเวณที่เตนล์รู้สึกที่สุด

...

ก็เพราะรู้นะสิ ถึงได้ตั้งใจกดลงไปพร้อมกันทั้งสองมือแบบไม่ออมแรงเลยสักนิด ส่วนอ่อนไหวที่สุดของเตนล์ไม่ใช้ริมฝีปาก ลำคอ ไหปลาร้า หน้าอก หรือแม้กระทั่งส่วนสำคัญกลางกาย แต่กลับเป็นจุดซ่อนเร้นตรงนี้ต่างหาก

หากเปรียบไปแล้วมันเหมือนเป็นสวิตซ์ ปุ่มเปิดทำงานในอีกโหมดของเตนล์มากกว่า

"อ๊ะ อ๋า" คนที่เคยสามารถควบคุมเสียงของตัวเองได้กลับกลายเป็นต้องหลุดปากออกมาเมื่อแทยงยิ่งนวดไปบริเวณนั้น แก่นกายที่ยังไม่ตั้งขึ้นเมื่อกี้กลับยกขึ้นมาจนปลายหัวหลุดออกมาจากปลอก

แทยงยังคงไม่ปล่อยจากบริเวณนั้น กลับนวด ลูบขึ้นลง กดย้ำๆ จนเตนล์กระตุกสะดุ้งไปหลายครั้ง ริมฝีปากของชายหนุ่มยังคงทำหน้าที่ผ่านเสื้อเนื้อนุ่มนั้นอยู่จนเสื้อสีขาวของเตนล์เปียกเป็นดวงกลมๆบริเวณหน้าอก 2 จุด เตนล์ใช้มือจิกเข้าที่ไหล่ของแทยงหวังอยากให้อีกคนปล่อยมือจากตรงนั้นสักที

"ฮึก งื้อ อึ๊ อ๊ะ" เกลียดเวลาได้ยินเสียงแบบนี้ แล้วยิ่งออกมาจากตัวเอง ก็พยายามกัดปากเอาไว้เพื่อห้ามเสียง แต่อะไรที่มันหลุดออกมาแล้วจะเรียกให้มันเก็บเอาไว้เหมือนเดิมก็ทำไม่ได้

"อย่าพึ่งสิ"

เพราะถูกเร้าอารมณ์ในส่วนที่ถูกต้องจึงไม่แปลกเลยหากเตนล์จะไปได้เร็วจนเริ่มมีของเหลวไหลออกมาจากส่วนปลาย แต่อยู่ๆก็ถูกมือของอีกคนบีบเอาไว้แล้วใช้นิ้วส่วนอื่นๆประคองลูบสะกิดเบาๆจนขนลุกซู่

"อ..อ ะ...ไร"

"พอดีมีอะไรติดมือมาด้วยนิดหน่อย" แทยงใช้มือข้างที่ว่างอยู่ล้วงเข้าไปยังกระเป๋ากางเกงตัวเองออกมาโชว์แท่งพลาตินัมเล็กๆขนาดใหญ่กว่าใส้ดินสอไม้ไม่มาก แต่กลับมีลูกตุ้มกลมๆเรียงตัวกันในจังหวะเท่าๆกัน และส่วนปลายที่มีเหมือนแขนเป็นวงรอบออกมาแต่ไม่ได้ชนกัน

เตนล์มองอย่างไม่เข้าใจแต่ก็พอจะรู้ว่ามันคงไม่ใช่เรื่องดี คนช่างสรรหาแบบแทยงหากมองภายนอกก็คงจะไม่รู้ว่ามีรสนิยมแปลกๆแบบนี้เหมือนกัน

เมื่ออยู่ๆชายหนุ่มก็ดันส่วนปลายเข้าไปยังช่องเล็กๆของแก่นกายร่างบาง เตนล์สะดุ้งจนตัวโยนเพียงแค่สัมผัสได้ถึงความเย็นของแท่งพลาตินัมนั้น สองมือดันไหล่แทยงออก แบบนี้มันไม่ปกติแล้ว แต่เหมือนแรงที่มีจะถูกพรากไปพร้อมๆกับความลึกที่แทยงค่อยๆดันมันลงไป แขนขาแทบไร้เรี่ยวแรง ความเสียวประทุเข้ามาจนแทบจับอะไรไม่อยู่ ความยาวมันสิ้นสุดลงเมื่อห้วงรอบล็อกไว้ที่ส่วนปลายของแก่นกายคนตัวเล็ก

"อ..เอาออกไป.. แฮ่ก วิป..ริต" อยากจะเอื้อมมือไปดึงออกเอง แต่กลับถูกแทยงจับแขนวางพาดไปด้านหลังบนพื้นโต๊ะแล้วดันร่างที่นั่งอยู่บนโต๊ะให้โน้มตัวลงนอนราบไป แต่เตนล์จะนอนราบได้ยังไง ในเมื่อส่วนนั้นมันรู้สึกมากขนาดนี้จนต้องแอ่นท่องขึ้นมาหอบหายใจแรงๆกับชายเสื้อที่ยังไม่ถูกถอดกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะ คอเสื้อที่ถูกดึงจนด้ายขาดร่นไปจนโชว์ไปทั้วลำคอและไหล่เนียนที่เริ่มชื่นเหงื่อ แม้อุณหภูมิจริงภายในห้องจะถูกตั้งเอาไว้กว่า 22องศาแล้วก็เถอะ

"เอาออกแบบนี้เหรอ" แทยงจับเข้าที่วงแล้วดึงขึ้นช้าๆ มันเสียวและกระตุกยิ่งกว่าถูกกดบริเวณนั้นอีก แต่แทนที่จะดึงออกจริงๆ แทยงกลับดันมันกลับลงไปที่จุดเดิม

"ฮื้ออออ เอาออกไป !!" เตนล์เค้นเสียงออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลพราก มันทั้งโมโห หงุดหงิด แล้วก็เสียวมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้ พอทำอะไรไม่ได้ก็ร้องไห้ออกมาซะตรงนั้นเลย

"ไม่เอาอ่ะ"

"นี้นายยังสติดีอยู่หรือเปล่า แทยง" เมื่อร่างสูงเหมือนจะไม่สนใจใส่ใจอะไรด้วยซ้ำ กลับเลิกเสื้อยืดที่ยังไม่ถอดออกให้เปิดโชว์หน้าท้องแบนเรียบให้เห็นชัดๆ แล้วก้มลงไปใช้ลิ้นลากเลียไล่ไปทั่วจนมาถึงร่องสะดือ

"หืม ไม่รู้สิ" นิ้วเรียวยาวที่สัมผัสไปมีแต่กระดูกลูบวนที่ก้อนเนื้อนุ่มด้านหลังแล้วใช่ปลายนิ้วชี้และนิ้วกลางกดเข้าไปยังช่องทางแรงๆแล้วเน้นย้ำตรงปากทางเข้า เตนล์หอบหายใจแรงขึ้นแล้วบิดเร้าร่างกายไปมา เพื่อหาท่าที่ตัวเองจะอยู่สบายกว่านี้ ตอนนี้เขาเหมือนเป็นตุ๊กตาเหลวๆที่จะขยับเคลื่อนไหวไปตามแทยงซึ่งแบบนั้นมันทำให้เตนล์เจ็บใจ

"อ๊า!!"

แต่ความวิปริตครั้งนี้มันยังไม่จบลงง่ายๆเมื่ออยู่แท่งที่คาอยู่ภายในร่างกายกำลังสั่น

"น่าตื่นเต้นดีเนอะว่าไหม" แทยงยกรีโมทขึ้นมาโชว์ให้เตนล์เห็น มันคือรีโมทปรับระดับความแรงของแท่งที่ว่า ก่อนที่เตนล์จะเอื้อมมือไปคว้าเอา แต่สองนิ้วที่กำลังทะลวงช่องด้านหลังของเขาอยู่ดีๆก็ดันเข้าไปจนลึก เพราะนิ้วผอมจนมีแต่กระดูกมันทำให้เตนล์เจ็บแล้วก็ปวดไปพร้อมๆกัน แต่คนที่กระทำกลับหมุนควงถูไปกับผนังช่องเข้าออกแรงๆไม่เห็นใจเขาที่แทบจะบิดเร้าๆเป็นปลาขาดน้ำ

"อ้ะ อ๋า ฮื่ออออ ออ๊ะ" เพราะถูกปลุกระดมอารมณ์อย่างรุนแรงและจ้าบจ้วง จนทนไม่ไหวต้องปล่อยให้ของเหลวที่ขาวขุ่นพุ่งออกมาผ่านแท่งพลาตินัม แต่ก็เพราะมีแท่งนี้สอดอยู่นั้นแหล่ะ จึงทำให้เตนล์ปล่อยออกมาได้ไม่เต็มที่ พาลให้หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม จนคิดแค้นในใจว่าถ้าหลุดจากตอนนี้ไปได้ แทยงไม่ตายดีแน่


"โดนตรงจุดของนายหรือเปล่าหื้ม" นิ้วยังคงทำหน้าที่ของมันอยู่ แทยงใช้คางของตัวเองเขี่ยไปที่ร่องสะดือของเตนล์ไปมา แต่สายตาก็เอาแต่จ้องใบหน้าหวานที่ผงกหัวขึ้นมามองเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

"จ..จุดบ้า.บ..ออะไรวะ แฮ่ก"

"นายจะรู้สึกดีถ้าฉันใส่เข้าไปลึกอีก"

"ฮื้อ ไม่เอา พอแล้ว พอแล้ว" เตนล์ส่ายหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ยังไหลออกมาไม่ขาดสาย มันมากเกินไปแล้ว พอแล้ว เขาไม่ไหวแล้วจริงๆ ทั้งด้านหน้า ด้านหลัง มันเกินกว่าทุกครั้งที่พวกเขาทำกันสี่ห้ารอบเสียอีก ทั้งๆที่ตอนนี้พึ่งเริ่มได้ไม่นาน เตนล์กลับรู้สึกเหนื่อยแทบขาดใจเหมือนไปวิ่งมา 10กิโล

"อะไรพอ ฉันยังไม่ได้อะไรเลยนะ" แทยงลุกขึ้นมายืนตัวตรงก้มมองดูตัวเอง แม้ตอนนี้แก่นกายของเขาจะเริ่มขยายพองตัวขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังไม่แข็งพอที่จะสอดใส่เข้าไป แทยงไม่ได้รู้สึกช้าอะไรหรอกนะ แต่เตนล์ดันไปเร็วเกินนะสิ

"ฮึก.. ม..ไม่ไหวแล้ว พอ..เหอะ"

"that's no, no" จุ๊ปากแล้วดึงมือตัวเองออกจากช่องด้านหลังเตนล์เร็วแต่ยังไม่ทันจะได้สะดุ้งตกใจอะไรแทยงก็จับเอวเปล่าของเตนล์ขึ้นมาเต็มสองมือแล้วดันให้อีกคนลุกขึ้นมา แต่เรี่ยวแรงที่จะใช้หายใจยังแทบไม่มีจะเอาแรงที่ไหนไปนั่ง จึงได้แต่โน้มตัวลงไปใช้ไหล่ของแทยงเป็นที่พิง สองมือก็จิกข่วนไปทั่วร่างกายของอีกคนอย่างอีดอัดและขัดใจ ไม่เคยรู้สึกแพ้แทยงเท่านี้มันก่อน มันเจ็บ มันปวดไปทั้งใจจริงๆ

แต่แล้วอยู่ๆแทยงก็รวบเข้าที่ก้นนุ่มแล้วยกร่างเตนล์ขึ้นมา จากมือที่กำลังจิกหลังไหล่ไว้อยู่นั้นก็ต้องรีบคว้ารอบคอของอีกคนเอาไว้เพราะกลัวตก แล้วร่างสูงก็ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้เข้าชุดกับโต๊ะ โดยให้เตนล์คร่องขาเขาเอาไว้แต่ดันหลังบางให้แนบไปกับขอบโต๊ะ เตนล์จึงใช้ศอกทั้งสองข้างค้ำไว้กับพื้นโต๊ะแล้วแอ่นหน้าท้องเข้าหาแทยงแทน

"ขยับลุกก่อน" มือกว้างกำลังกำรอบน้องชายตัวเองแล้วรูดขึ้นลงไปมาเร็วๆเพื่อให้เตรียมพร้อมสำหรับสอดใส่ ส่วนมืออีกข้างก็โอบรอบหลังเอวเตนล์เอาไว้รั้งอีกคนให้เข้ามาใกล้และระวังไม่ให้ตกลงไปกองที่พื้นเสียก่อน

"อ..อื้อออออ" เมื่ออยู่ๆส่วนปลายของแก่นกายใหญ่ฝั่งตัวเข้าภายในร่างกาย เตนล์ก็เผลอครางออกมาอีกคนได้ แทยงใช้แขนที่โอบเอวไว้ดันตัวเตนล์ให้ลุกขึ้นมานั่งดีๆ แต่มันก็ยิ่งเป็นการทำให้ร่างของเตนล์กลืนกินส่วนของแทยงให้ลึกเข้าไปอีก

ริมฝีปากเหมือนเป็นแม่เหล็กคนละขั้ว เพียงแค่สบตากันก็เหมือนเปิดสวิตซ์ให้ทั้งคู่โผล่เข้าหากัน รสจูบที่รุนแรงเกินไปจนฟันกระแทกกับริมฝีปากทำให้ได้กลิ่นและรสชาติของเลือดปนไปกับน้ำลายที่ดูดแลกกันอย่างไม่นึกรังเกียจ

เพราะถ้ารังเกียจกันจริงๆก็คงไม่มาทำกันแบบนี้บ่อยๆหรอก

แล้วดูสิ เมื่อกี้คนที่โวยวายว่าให้เอาแท่งพลาตินัมออกกลับกำลังลูบไล่กล้ามเนื้อหลังของแทยงอย่างร้อนแรง แต่ก็ไม่วายฝากรอยเล็บเอาไว้ให้แสบเล่น

"ล..ลึกอีก อ๊า ช้าๆสิ" อยู่ๆแทยงก็กระแทกส่วนของตัวเองเข้ามาแรงๆจนคนที่อยู่ด้านบนสะดุ้งจนส่วนที่เชื่อมกันอยู่แทบจะหลุดออกจากกัน แต่แทยงก็ไม่ปล่อยเอาไว้สองมือรั้งเอวเตนล์ให้นั่งกลับมาลงจนมันกระแทกกลับเข้าอย่างเร็วและแรงกว่าเดิม

"เอ้า แฮ่ก แบบไหนก็ไม่พอใจ ทำเองเลยสิ"แทยงกระซิบข้างหูแล้วก็ไม่ลืมที่จะข่มกัดแล้วพ่นลมร้อนใส่เข้าไปอีก เตนล์กำลังนึกขัดใจเมื่อแทยงไม่ยอมขยับมัวแต่แช่ค้างเอาไว้แบบนี้กะรอให้ถึงเช้าเลยไหมค่อยเสร็จ

ยกขาขึ้นมาเหยียบลงบนพื้นที่เก้าอี้ที่เหลือแล้วกลับไปใช้ศอกค้ำบนโต๊ะไม้อีกครั้งจากนั้นก็เริ่มขยับสะโพกตัวเองเข้าออกจากจังหวะช้าๆ ก็เริ่มเร็วแรงขึ้นตามแรงอารมณ์

พรวด

อยู่ๆแทยงก็ดึงเอาแท่งพลาตินัมออกจากช่องตรงนั้นของเตนล์จนน้ำที่ถูกปล่อยออกมาตอนแรกแต่ยังค้างอยู่เพราะออกมาไม่สะดวกพุ่งออกมาตาม ความรู้สึกโล่งปนวาบหวิวแล่นปรู๊ดเข้ามาเกาะกินหัวใจ จนต้องรวบหัวคนขี้แกล้งให้เข้ามากระแทกอกแล้วกดลงไป อยากให้ขาดใจตายคาอกไปแบบนี้เลย

"อา.. อา" และคงเป็นเพราะรวบตัวแทยงเข้ามากอดหัวไว้เลยทำให้เตนล์ขยับสะโพกลำบากขึ้น จนแทยงต้องเป็นฝ่ายลุกแล้วดันเตนล์ให้กลับไปนอนบนโต๊ะจากนั้นก็เป็นคนสวนสะโพกเอง


เอวสอบกระแทกเข้าออกรัวๆจนกระตุกครั้งสุดท้ายแล้วทั้งคู่ก็ปล่อยออกมาแทบจะพร้อมกัน เตนล์ปล่อยมือออกจากร่างสูงแล้วนอนราบไปกับพื้นโต๊ะหอบหายใจแรงๆ สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆพยายามตั้งสติก่อนที่จะตายไปก่อนจริงๆ 







กลับไปอ่านต่อที่
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1486319&chapter=28
นะคะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น