วันพุธที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2559

{ TAETEN } Shorts





ร่างสูงของนักธุรกิจหนุ่มสวมเพียงกางเกงสแลคที่ใส่ลงมาจากเครื่องเพียงตัวเอง กำลังนั่งบนขอบหน้าต่างแล้วเอียงตัวออกไปด้านนอกเพื่อสูบบุหรี่

"ห..งื้อ.. เสี่ย.. เสี่ย..ขา"

เสียงครางหงิงของคนที่ยังถูกมันแขนไว้ด้านหลังและสองขวาที่ถูกพับข้อแล้วถูกมัดไว้ยังถูกกางขาออกเช่นเดิม แม้ดวงตาจะถูกร่นเอาเนคไทด์ที่ผูกเอาไว้ลงมาจนสามารถมองเห็นอะไรๆแล้วก็เถอะ แต่เชือกเส้นเล็กที่ถูกมัดโคนแก่นกายที่กำลังร้อนผ่าวแข็งจนขึ้นเอ็นเพราะไม่สามารถปลดปล่อยออกมาได้นั้นมันทรมานเหลือเกิน

มือที่ว่างจากการคีบบุหรี่มีรีโมทขนาดเล็กเพื่อกดทำงานเครื่องเล่นบางอย่างที่มีอยู่ติดห้องแต่ไม่เคยได้ใช้งาน

แทยงกดเพิ่มระดับความเร็วของดิลโด้แบบสั่นที่ถูกเสียบคาเอาไว้ที่ช่องทางด้านหลัง คนที่นอนอ้าปากหุบอากาศ พยายามร้องเสียงเรียกให้อีกฝ่ายเห็นใจบ้าง แต่เสี่ยก็เอาแต่ดูดบุหรี่เข้าไปจนหมดเป็นมวนที่สาม

"ฟู่" เสียงพ่นลมควันออกจากปากพร้อมจมูกเฮือกใหญ่ก่อนจะหันกลับเข้าไปสบตากับเด็กของคนเองที่เบะปากร้องไห้ขอร้อง ขอโทษเขาอยู่แบบนั้น

"เสี่...ย"

แทยงลุกขึ้นยืนเต็มตัวแล้วก็เดินไปนั่งลงบนฟูกนุ่มปลายเตียง โยนรีโมทเล็กไว้ข้างเตียงอย่างไม่ใส่ใจแล้วใช้มือจับที่ด้ามดิลโด้แล้วชักเข้าออกไปมาจนสะโพกมนต้องส่ายแล้วเคลื่อนที่ขึ้นลง เสียงสะอื้นปนกับเสียงคราง เหนื่อยจนแทบขาดใจ แต่อีกคนก็ไม่ยอมเห็นใจเสียที

"รู้ใช่ไหมว่าทำอะไรผิด"

เตนล์ส่ายหน้า แล้วเผลอครางขึ้นมาสุดเสียงเมื่อแทยงลงโทษต่อด้วยการดันเข้าไปแรงๆจนสุดลำ แล้วชักออกมา

"ฮือ.. ห..หนู ขอโทษ"

"ขอโทษทำไมถ้ายังไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร"

น้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าเดิม พร้อมกับมือที่จับเอาดิลโด้ออกมาแล้วเขวี้ยงลงพื้นห้องอย่างแรงจนมันแตกออกเป็นสองท่อน ทำเอาร่างบางที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่สะดุ้งเฮือกขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

เนคไทด์ที่ถูกมัดขาเอาไว้ถูกปลดออกทั้งสองข้าง แต่ก็ถูกยกขาพาดสูงจนแทบจะฉีกออกมากกว่า 90องศา แต่เตนล์ตอนนี้แทบไม่มีแม้แต่แรงที่จะเกรงขาตัวเองเอาไว้ด้วยซ้ำ จนต้องทิ้งน้ำหนักแทบจะทั้งหมดไว้กับแขนแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของอีกคน

"สัญญากับฉันไว้ว่าไง"

"ฮึอ.. ฮึก" ยิ่งใช้นิ้วชี้ลากยาวไปตามลำแก่นกายที่ถูกมัดโคนไว้จนแดงก่ำ เตนล์ยิ่งสะดุ้งแล้วกระตุกไปมาอย่างทรมาน

"บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ชอบให้ขัดคำสั่ง"

ใช้เล็บที่แม้จะไม่ยาวมากจิกลงบนส่วนหัวที่มีน้ำปริ่มแต่ก็ปล่อยออกมาไม่ได้

"ต้องทำยังไงดีนะ.. ขังไว้ในห้องดีไหม"

"ส..เสี่ย"

"หรือทำแรงๆให้เอวหักจนออกไปเดินอวดใครไม่ได้อีก"

"ฮือ.. หนูขอโทษ"

"ขอโทษอะไร.. ไหนบอกมาสิ"

"..."

แทยงจัดการปลดเชือกทั้งหลายที่ผูกมัดเตนล์เอาไว้ เมื่อตนเองเป็นอิสระ ก็รีบรวบรวมพละกำลังทั้งหมดโผเข้ากอดร่างสูงเอาไว้แน่น ฝั่งหน้าของตัวเองลงกับไหล่แกร่งเอาไว้พร้อมกับหยาดน้ำตาผสมเหงื่อที่เปื้อนไปทั่ว

"ฮื่อออออ หนูรักเสี่ยนะ หนูรักเสี่ย" คำพร่ำบอกรักเอ่ยออกมาพร้อมกับอ้อมกอดที่แนบแน่น จิกปลายนิ้วลงบนมือที่ประสานกันด้านหลังของเสี่ยเพราะกลัวว่าถ้าปล่อยแล้วเสี่ยจะหลุดมือไปจริงๆ

"อย่าทิ้งหนูนะ หนูรักเสี่ยนะ หนูขอโทษ ฮื่อ"

"..."

"หนูขอโทษ หนูขอโทษ ฮือ หนูขอโทษ"

"..."

"อย่าทิ้งหนู ฮือ หนูขอโทษ"

แทยงดันร่างเปลือยเปล่าของคนตัวบางกว่าออกเพื่อจะให้อีกฝ่ายลงนอนอีกครั้ง แต่เตนล์กลับไม่ยอมปล่อยแถมยังเอาแต่กอดแล้วส่ายหน้ารัวๆ ร้องไห้โฮหนักกว่าเดิม

"ไม่ ไม่ อย่าปล่อยหนู อย่าทิ้งหนูนะ ฮื่อ ไม่ให้ทิ้งนะ"

"เตนล์"

"ฮื่อ ไม่ไป ไม่ให้ไป อย่าไปนะ"

"เตนล์.. อย่าดื้อ"

เพราะมัวแต่ร้องไห้อยู่แบบนั้นจึงไม่ได้สังเกตว่าตอนนี้น้ำเสียงของแทยงกลับมาอบอุ่นเช่นเดิมติดจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ชายหนุ่มก็แค่คิดว่าบางทีเขาก็คงจะงี่เง่าเอาอารมณ์เป็นใหญ่เกินไปไม่สมกับคนอายุราวๆนี้ ทำตัวอย่างกับเป็นเด็กวัยกลัดมันไปได้ แต่เพียงแค่เตนล์แสดงความเสียใจ แล้วบอกรักเขามากมายขนาดนี้มันก็ทำให้ความโกรธ ความขุนเคืองอะไรลดลงไปได้อยู่มากโข

แม้จะยังสะอื้นอยู่จนขอบตาแดงบวมช้ำ แต่เตนล์ก็ยอมปล่อยแขนตัวเองออกมามาแล้วยอมขยับไปตามที่แทยงต้องการ

เมื่อผลักให้ร่างของเตนล์นอนราบไปกับฟูกนุ่มได้แล้ว ขาที่ยังยกขึ้นมาข้างนึงนั้นก็ถูกยกพาดไหล่ของคนคุมเกม มือปลดกางเกงตัวเองออกหลวมๆเพื่อควักเอาส่วนที่แข็งขืดออกมาจ่อเข้าช่องทางด้านหลังของอีกคนแบบไม่ต้องเบิกทางก่อน เพราะแค่มีดิลโด้ชักเข้าออกมาเมื่อกี้ก็น่าจะพอแล้ว

"ฮื่อออออออ เสี่ย..คะ"

แทยงสวนกายสะโพกเข้าออกเร็วและรุนแรง แต่มันก็ทำให้เตนล์สุขใจกว่าการที่แทยงเอาของปลอมมาใส่ให้เขา แบบนั้นมันเหมือนเอามีดมากรีดใจทั้งเป็นจนตอนนี้เหมือนมีแผลเหวอะในใจทั้งๆที่ก็ยังนึกไม่ออกจริงๆว่าทำอะไรให้อีกฝ่ายโกรธขนาดนั้น

เชือกเส้นเล็กที่โคนของเตนล์ถูกปลดออกพร้อมๆกับน้ำขาวขุนที่พุ่งออกมาจนวูบโหวงไปทั่วท้องน้อย แต่เพราะแรงที่ยังกระแทกพร้อมกับมือกว้างที่ยังสัมผัสไม่ปล่อยนั้นมันก็ทำให้เขากลับมาหวีดเสียวกับเสียงครางไปทั่วห้องอีก

อาจจะเพราะแทยงก็กลั้นมานานจึงปล่อยง่ายกว่าทุกครั้ง เพราะคราวนี้ไม่ได้ใส่ถุงยางจึงถอดแก่นกายออกมาเพื่อสาวรูดแต่เตนล์กลับรีบพุ่งตัวขึ้นมาจับมือของอีกฝ่ายเอาไว้แล้วมองอย่างอ้อนๆ

แทยงนิ่งไปแล้วปล่อยให้เตนล์ทำ อยากรู้เหมือนกันว่าเจ้าตัวจะทำยังไง

ริมฝีปากที่ช้ำแดงมีร่องรอยที่โดนฟันกัดค่อยๆอ้าปากแล้วครอบเอาส่วนขยายใหญ่เข้าปาก แล้วใช้ลิ้นดุนดัน แม้จะมีสะดุ้งบ้างเมื่อแท่งร้อนเข้าไปสัมผัสกับแผลภายในแต่ก็ยังไม่ยอมคายออกมา กลับดูดเลียกินราวกับเป็นไอศกรีมรสชาติดีหาจากที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว

ดวงหน้าที่ก้มๆเงยๆ ช้อนตามองเจ้าของแก่นกายใหญ่นี้เป็นระยะ พยายามเอาใจอีกฝ่ายทุกวิถีทาง ทำทุกอย่างที่อีกฝ่ายชอบ

เพี๊ยะ

ก้นงอนๆถูกฝ่ามือฟาดลงไปเพราะความหมั่นไส้ รอยยิ้มจากเสี่ยเรียกให้หัวใจดวงน้อยที่แห้งเหี่ยวกลับมามีเลือดสูบฉีดอีกครั้ง ยิ่งสายตาที่มองมานั้น ไม่เหมือนเสี่ยที่กำลังโกรธ เหมือนคนขี้แกล้งคนเดิมยิ่งทำให้น้ำตาปริ่มอีกครั้ง

"ฮ..งือออออ" แทยงนั่งบนฟูกดีๆ แล้วเตนล์ก็ทิ้งตัวลงนอนตรงหว่างขาใช้เพียงศอกค้ำฟูกเพื่อให้หัวของตัวเองรับเอาแท่งร้อนเข้าปากโดยง่าย แต่เพราะท่านอนตะแคงของเจ้าตัวทำให้แทยงสามารถใช้สองนิ้วแหย่เข้าช่องทางด้านหลังได้อีกครั้ง แถมยังกดตรงส่วนทางเข้าอย่างแรงแล้วหมุนควงนิ้วตัวเองไปมา

แทยงปล่อยออกมาแล้ว แต่เพียงแค่ครั้งเดียวมันไม่พอสำหรับเขาที่หยุดเรื่องแบบนี้ไปกว่าอาทิตย์ ไหนจะคิดถึงเตนล์มากจนแทบจะทนไม่ไหว

น้ำขาวพุ่งเข้าใส่ใบหน้าหวานแต่ยังไม่ทันได้เช็ดออกหรือทำอะไร แทยงก็จับให้เตนล์กลับมานอนอ้าเอาขาพาดไหล่แล้วโน้มตัวลงกดจูบริมฝีปากแดงฉ่ำเบาๆ เพราะกลัวอีกคนจะเจ็บกว่าเดิมแต่ก็อยากจูบ

ไซร้ลงมาที่หลังหู ลากลิ้นลงไปยังคอลำคอ ไหปลาร้า แล้วดูดดุนจุดแต้มสีแดงบนยอดอก แก่นกายถูกสอดเข้าใส่ช่องทางอีกครั้ง สวนกายเข้าออกตามอามณ์และความอยาก ส่วนใบหน้าก็ยังซุกอกหวานนั้นอยู่

เสียงครางปนกับเสียงหอบหายใจ ยกแขนขึ้นพาดหน้า จิกเข้ากับเบาะนุ่มจนผ้าปูที่นอนยับยู่ไปหมด

แทยงดันตัวออกมานั่งจับเรียวขาสวยเข้ามาใช้ปลายจมูกโด่งลากดมกลิ่นฟีโรโมนที่กำลังพลุ่งพล่าน ลิ้นสากเลียลากตามความยาวของเรียวขาแล้วทำรอยเอาไว้ ตั้งแต่น่องยาวมาจนถึงต้นขาเท่าที่ตัวเองจะสามารถก้มลงไปทำได้

ถ้ารอยเยอะขนาดนี้ยังอยากจะใส่ขาสั้นต่ออีกแทยงก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงแล้ว

หรือบางทีอาจจะต้องจับขังห้องไว้เลยจริงๆ

แทยงถอนกายออกมาแล้วจับให้เตนล์นอนตะแคงข้าง ร่างบางพับขาข้างที่ค้ำพื้นไว้เพื่อให้ตัวเองมั่นคงกว่านี้เพราะข้อขาอีกข้างถูกยกจนพาดไปกับไหล่ของแทยงแล้วอีกฝ่ายก็ยังเอามือสอดเข้ามาลูบไล้ท้องน้อยไปจนถึงแก่นกายเขาให้ตั้งแข็งอีกครั้ง

แทยงสวนสะโพกอีกครั้ง กอดร่างบางเอาไว้แน่น ซุกใบหน้าเข้ากดจูบทุกส่วนที่ยังไม่มีรอย แม้การทำคิสมาร์กมันจะต้องห่อปากดูดจนเจ็บแต่ก็อยากให้เตนล์ได้พึงสำนึกไว้ตลอดว่าคนที่มีสิทธิ์กับร่างกายนี้มีแค่เขาคนเดียวเท่านั้น

"อืม อือ อือออ" เตนล์หันหน้าไปหาคนด้านหลังแล้วใช้มือโอบรอบหัวของอีกคนไว้ รสจูบดื่มด่ำดำเนินต่อไป รุนแรง พร้อมกับเอวที่สวนเข้ามาแรงมากขึ้น มากขึ้น จนแทบหายใจไม่ทัน

"ฮื่อ อ้ะ ส.. เสี่ย .. หนูรัก เสี่ยนะคะ"

"อืม อืม"

บทลงโทษที่ดำเนินต่อไปพร้อมกับหัวใจสองดวงที่เริ่มเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น