TaeTen | Pajama Party

"ชุดนอนนี่.. สวยดีนะ"

"แต่เหมือนนายจะไม่ค่อยอยากให้ใส่นะ" เตนล์ว่าติดตลก ชมว่าชุดสวยแล้วแกะกระดุมจะปลดมันออกทุกเมื่อนี่คืออะไร

แทยงผละตัวออกมาแล้วเงยหน้าขึ้นมากับรอยยิ้มบางๆ รอยยิ้มแบบนี้เตนล์เกลียดที่สุดเลย ปากยิ้มแต่แววตาเหมือนจ้องจะกินอยู่ตลอดเวลา ซึ่งแทยงก็ชอบมองเตนล์แบบนี้บ่อยๆ กระทั่งตอนทำงานแทยงก็ชอบทำอยู่บ่อยๆ

เห็นอยากทิ่มให้ตาบอด

เตนล์ยกมือขึ้นมาปิดตาแทยงไว้ทั้งสองข้าง ส่วนมือทั้งสองข้างของแทยงนั่งกำลังลูบไปที่ต้นขาขาวภายใต้กางเกงสีขาวอยู่ สองมือที่ค่อยๆ เลื้อยเข้าผ่านขากางเกงร่นมันขึ้นไปจนเห็นเป็นกางเกงในสีดำวับๆ แวมๆ

"กางเกงนี่มัน…" เตนล์ใช้นิ้วโป้งกดเปลืองตาของแทยงเบาๆ แล้วใช้นิ้วที่เหลือดันหน้าอีกคนให้เงยขึ้นมาจูบปิดปากไปเสีย

"ขี้บ่นจริง" เตนล์ผละออกมาเพื่อพูดต่ออีกหน่อยแล้วครอบริมฝีปากทับส่วนเดียวกันของแทยง บดจูบเข้าไปราวกับกำลังละเลียดกินคัพเค้กแสนอร่อย

"อื้อ /อื้อ"

ทั้งคู่ร้องออกมาแทบจะพร้อมกัน เมื่อแทยงใช้ปลายนิ้วเข้าไปกดตรงจุดอ่อนของเตนล์เข้าจนเตนล์สะดุ้งเผลอกัดปากแทยงอย่างแรง

"เจ็บนะเตนล์" พอเตนล์ปล่อยมือออกจากเปลือกตาแล้วแทยงก็ช้อนตามองอย่างงอนๆ แทยงก้าวถอยหลังออกมาไปยืนอีกฝั่งของห้องน้ำ ปล่อยให้เตนล์เบ้หน้าใส่ รู้ทั้งรู้ว่าตรงนี้มันจุดอ่อน เหมือนเป็นปุ่มสวิตซ์ให้อะไรๆ มันตื่นเร็วขึ้น

"ถ้ามันเลอะจะทำไง" เตนล์หมายถึงเวลาที่มันเกิดอารมณ์ ถึงจะไม่ถึงขั้นปลดปล่อยออกมาแต่มันก็ห้ามไม่ได้จริงๆ ที่จะไม่มีของเหลวอะไรออกมาเลย แล้วถ้ามันเลอะกางเกงในสุดท้ายแล้วเตนล์ก็ต้องถอดมันออก เพราะมันไม่สบายตัว แต่ถ้าแทยงจะเล้าโลมเตนล์อยู่แบบนี้คงได้เปลี่ยนทั้งกางเกงหรือไม่ก็เลอะไปถึงเสื้อเลย

"เลอะก็ถอดออกสิ"

"เตนล์เอาชุดนอนมาแค่นี้"

"ก็ใส่ชุดอื่น"

"ถ้าไม่ให้ใส่ชุดนอนนอน จะให้ใส่กางเกงยีนส์หรือไง"

"ทีตอนไม่ใส่ยังนอนได้เลย อย่ากระแดะนา.. เตนล์"

"ม..มันไม่เหมือนกันนี้" ถ้าแทยงหมายถึงตอนที่นอนด้วยกันสองคน จะแก้ผ้านอนทั้งตอนที่ทำหรือไม่ทำอะไรกันเตนล์ก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่นี่มันนอกสถานที่ คนเยอะแยะแถมเตนล์ยังต้องนอนกับแจฮยอนจะให้แก้ผ้านอนหรือไง

"อ่า.. เตนล์"

เหมือนเตนล์กำลังโดนแกล้ง แทยงมีโทนเสียงที่ต่ำ ยิ่งเวลาครางเสียงต่ำจนเสียงสั่นทำยิ่งทำให้ใจเตนล์สั่นจนแทบจะหลุดออกมา แทยงยืนพิงกำแพงฝั่งตรงข้าม ถอดกางเกงตัวเองออกเขี่ยไปให้พ้นทางราวกับไม่ใส่ใจอะไรมาก แก่นกายที่เริ่มตื่นตัวอยู่ในเรียวนิ้วสวย สีของเส้นเลือดบนมือขาว เตนล์กัดปากมองอย่างขัดใจ แทยงทำเหมือนว่าเตนล์ไม่ได้นั่งอยู่ตรงนี้ สายตาของแทยงไม่ได้มองเตนล์เลยสักนิด เหมือนมองผ่านๆ ไปแค่นั้นเอง

เตนล์ลงมาจากที่นั่งบนขอบอ่างล้างหน้า กางเกงขาสั้นสีขาวที่สวมอยู่ถูกปลดออก ตามด้วยเสื้อเชิ้ตที่ใส่นอน เตนล์ค่อยๆ ย่อตัวคุกเข่าลงนั่งตรงหน้า แก่นกายร้อนของแทยงถูกเปลี่ยนมาอยู่ในมือเตนล์แล้ว เมื่อมือว่างแทยงก็ยกมือขึ้นมาถอดเสื้อตัวเองออก

แทยงก้มลงดึงต้นแขนเตนล์ให้ลุกตาม ก่อนที่จะได้ถามอะไรก็ถูกดันให้ไปนั่งบนชักโครกที่ถูกปิดฝาลง

"คุกเข่านานๆ ไม่ดีหรอก"

เตนล์เผลอใจเต้นกับการใส่ใจเล็กๆ น้อยๆ ของแทยงอีกครั้ง ถึงจะรู้ดีว่าอาการที่เข่าของเขาใครๆ ก็รู้ อีกอย่าง สำหรับแทยงแล้ว นิสัยของแทยงน่ะนะ ใส่ใจเมมเบอร์ทุกคนนั้นแหล่ะ

"อย่ากัดนะ"

..รู้ทัน..

เตนล์อยากจะกัดให้ขาดไปเลย เพราะไอ้แท่งนี้มันทำให้เตนล์นอนช้าไปอีกวัน

เตนล์เม้มปาก ส่งลิ้นแลบเลีย รดลมหายใจร้อนใส่แก่นกายของอีกคนที่ถูกประคองไว้ในมือ เตนล์กำลังค่อยๆ ละเลียดชิมรสชาติที่คุ้นเคยอย่างช้าๆ มือข้างที่ว่างอยู่ก็ถูกส่งไปนวดพวงลูกบอลถือไว้แล้วหมุนกำรอบแก่นกายอย่างช้าๆ

จังหวะดูดดุนอย่างชำนาญ ลิ้นหนานุ่มลากสัมผัสไปอย่างจาบจ้วงและหนักหน่วงจนเรียกเสียงครางเบาๆ จากแทยงออกมาได้เบาๆ

"ปู้ด"

อยู่ดีๆ เตนล์ก็เป่าลมออกมาทั้งๆ ที่ยังมีแก่นกายของแทยงอยู่ในปากจนเกิดเสียง แทยงก้มมามองเด็กซนที่ตอนนี้ละริมฝีปากออกมาทำปากยื่นมองหน้าเขาอยู่

"ทำไม"

"เมื่อย" คำตอบที่แทยงยังสงสัยว่าทำไมเขาถึงคิดว่ามันน่ารักจัง เลยหยิกแก้มเตนล์ไปที แต่ก็ไม่วายโดนฟาดจนเป็นรอยแดง

"ลุกขึ้น" เพราะเตนล์คงจะลงไปนั่งคุกเข่าให้เขาทำอะไรได้มาก แทยงเลยให้เตนล์ลุกขึ้นยืนหันหน้าเข้ากระจกบานใหญ่ ยกขาขึ้นมาหนึ่งข้างขึ้นไปพาดไว้กับอ่างล้างมือ

"เข้าเลยนะ" แทยงโน้มตัวไปจนแนบไปกับแผ่นหลังของเตนล์ กระซิบเข้าที่ข้างหูด้วยโทนเสียงที่เตนล์ชอบ

"ด..เดี๋ยว.." ยังร้องห้ามไม่ทันขาดคำ แทยงก็แทรกแก่นกายเข้าไปในช่องทางที่ยังไม่ได้เปิด แต่เพราะเข้ากันบ่อยเลยทำให้ไม่เจ็บมาก เตนล์กัดปาก ค้ำมือกับพื้นที่คว้าได้ เกร็งสะโพกไว้รองรับแรงกระแทกจากแทยงที่เข้ามาไม่ช้า ไม่เร็ว แต่มันจุกอยู่ข้างใน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"!!"

อยู่ๆ เสียงเคาะประตูห้องน้ำก็ดังขึ้น เตนล์แทบสะดุ้งแต่ผิดกับอีกคนที่บีบไหล่เขาไว้แล้วกระแทกเข้ามาโนแคร์โนสนอะไรทั้งนั้น

"แทยงงงงงง"

"หื้ม?"

เตนล์แทบหันไปมองจนคอแทบพลิก เมื่อแทยงตอบกลับไปแบบไม่สนโลก เสียงที่เรียกข้างนอกนนั้นคือจอห์นนี่ไม่ผิดแน่ เตนล์พยายามกลั้นเสียงเอาไว้แม้ว่าจะโดนแกล้งทำแรงๆ จนเผลอปล่อยปากที่กัดเอาไว้ออกมาอยู่บ่อยๆ

"เห็นเตนล์ไหม เขาหาเตนล์กันอ่ะ"

"ฉันจะไปรู้ได้ไง"

คำพูดที่เตนล์อยากจะบีบแทยงน้อยให้หักคามือ จะไปรู้ได้ไง เป็นคนลากเขามาเอาถึงนี้ แถมตอนนี้แทยงยังมองหน้าเตนล์ผ่านกระจกเหมือนกำลังล้อๆ เขาอยู่

"อ่อ นายก็ไม่รู้สินะ"

"อือ ไม่รู้"

"สงสัยเตนล์จะอยู่ในห้องน้ำอีกห้องมั้งครับ" เสียงจอห์นนี่ราวกับกำลังคุยกับใครอีกคนอยู่ข้างนอก พอเหมือนว่าคนอื่นๆ จะออกไปกันหมดแล้ว เตนล์ก็หันไปพร้อมจะด่า แต่กลับโดนแทยงโน้มหน้าเข้ามาจูบปิดปากเอาไว้ก่อน

จูบกันนานจนเตนล์มั่นใจว่าข้างนอกห้องคงไม่มีใครแล้วละ เวลาป่านนี้ทุกคนคงไปนอนกันหมดแล้ว แทยงก็คงคิดแบบนั้น เมื่อแทยงถอดแก่นกายออกมาให้เตนล์ลุกมายืนดีๆ ก่อนจะอุ้มเด็กดื้อขึ้นไปนั่งบนขอบอ่างล้างมืออีกครั้ง เตนล์กำลังยกขาขึ้นกางออกเพื่อให้แทยงแทรกกายเข้ามาได้ง่ายๆ แต่ก็ถูกแทยงกอดรอบต้นขาทั้งสองข้างแล้วดึงเข้ามาประชิดตัวอย่างเร็วจนเตนล์ผงะไปด้านหลัง

"เบาๆ ก็ได้"

"ชู่ว~"

แทยงสอดแก่นกายเข้าไปใหม่และเริ่มด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น เตนล์รู้สึกเสียวขึ้นสุดใจเพราะขอบอ่างล้างหน้าที่นั่งอยู่มันไม่มีที่ว่างมากพอจะให้มั่นใจว่าจะไม่หล่นตกลงไปเลยสักนิด แต่เพราะแทยงล็อกขาเอาไว้อย่างมั่นคงและกระแทกเข้ามาเหมือนตอกตะปูให้เตนล์เรื่อยๆ จนเริ่มไม่แน่ใจว่าแล้วที่เสียวนี่คือเสียวตกหรือเสียวเพราะโดนกระแทกกันแน่

"หว๋า~" เตนล์เผลอร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ดีๆ แทยงก็ทำท่าเหมือนจะอุ้มเตนล์ขึ้นมา แต่เพราะถูกดิ้นจนเกือบเสียหลักล้มไปทั้งคู่แทยงถึงได้ล้มเลิกความคิด

"ไม่เอา" เตนล์ทุบไหล่แทยงที่คิดจะเล่นอะไรแผลงๆ แทยงยู่ปากงอนๆ แต่ไม่เอาก็ไม่เอา

"อ้วนขึ้นนะเตนล์"

"จิ๊" เสียงจิ๊จากเด็กดื้อตามมาด้วยเสียงจุ๊บจากแทยงที่หมั่นเขี้ยวเจ้าเด็กฟองนมที่ไม่ว่าจะละเลียดชิมเมื่อกี้ก็นุ่มละมุนอยู่เสมอ

"อื้อออ อย่าปล่อยข้างในนะ" เตนล์ดันตัวเองออกมาบอกความต้องการตัวเอง ถ้าปล่อยข้างในต้องมาเสียเวลาเอาออกแล้วคืนนี้เตนล์คงนอนหลับไม่สบายแน่ๆ

"ก็ได้" แต่แทยงกลับตอบรับมาอย่างง่ายดาย เตนล์ไม่ทันได้เอะใจว่ามันง่ายไปหรือเปล่า จนกระทั่งถึงเวลาที่แทยงจะปลดปล่อยมันออกมาจริงๆ

ระหว่างที่ถูกขยับแก่นกายเข้าออก แทยงก็ใช้มือชักให้เตนล์อยู่เสมอจนเริ่มจะทนไม่ไหวจากการถูกลุกล้ำทั้งด้านหน้าด้านหลัง

"ถ้าทำเลอะตรงนี้ก็จะเสียเวลาเช็ดอีก" แทยงบ่นคนเดาเบาๆ ซึ่งเตนล์ก็เห็นด้วย แต่พอจะมองหาทิชชู่ก็ช้าเกินไปเมื่อแทยงเอื้อมมือไปหยิบเอาสายหูฟังที่พึ่งได้จากเตนล์ก่อนมาเข้าห้องน้ำนี้ จัดการพันรอบแก่นกายของเตนล์ไว้ไม่แน่นมันแค่พอให้รู้สึกอึดอัด พอเล่นอะไรแผลงๆ อย่างการอุ้มขึ้นกลางอากาศไม่ได้ แทยงก็หาวิธีเล่นอย่างอื่น

"ด..เดี๋ย-- อึ๊" เมื่อแทยงพันไปจนเหลือสายอีกไม่มาก แจ็คต่อหูฟังที่ควรจะเสียบเข้ากับโทรศัพท์หรือเครื่องเล่นเพลงอื่นๆ แต่แทยงกับเสียบมันเข้ากับช่องเล็กๆ ปลายแก่นกายของเตนล์ ทำเอาเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่แทบปลิวหายไป

"เล่นบ้าอะไรเนี่ย"

"อย่าเสียงดังสิเตนล์ ต้องให้บอกกี่ครั้งหื้ม?"

แทยงผู้แสนดีต่อหน้าทุกคนกลายเป็นคนโรคจิตสายเอสไปตั้งแต่เมื่อไร ถึงจะไม่มากเท่าไรก็เถอะ แต่แทยงดูสนุกทุกครั้งที่ได้แกล้งเตนล์แรงๆ แบบนี้

แทยงยังคงส่วนแก่นกายเข้าออกแรงและหนักหน่วง จนภายในเตนล์ปั่นป่วนไปหมด ยิ่งแทยงกดนวดตรงร่องขาที่เป็นจุดอ่อนของเตนล์ไปด้วยยิ่งเหมือนคนจะเป็นบ้าอยู่รอมร่อ

"อ่า.." แทยงปล่อยน้ำรักพุ่งออกมา แต่เพราะว่ารับปากกับเตนล์ไว้แล้วว่าจะไม่แตกในจึงรีบถอดแก่นกายออกมาให้ของเหลวสีขาวขุ่นพุ่งใส่ปากช่องทางจากภายนอกแทน

บอกจะไม่ปล่อยข้างในแต่ไม่ได้รับปากว่าจะไม่ทำให้เลอะนี่

แทยงชักแก่นกายตัวเองอีกสองสามรอบเพื่อรีดเอาน้ำออกมาให้หมด แต่เพราะมันเลอะไปแล้วจึงก้มลงไปหยิบผ้าที่ใกล้ตัวที่สุดขึ้นมาเช็ด แน่นอนว่าเช็ดช่องทางที่เปื้อนน้ำของตัวเองให้ด้วย

"นี่ แกล้งกันเหรอ"

เตนล์แทบปรี๊ดแตกเมื่อเห็นว่าที่แทยงกำลังใช้เช็ดอยู่นั้นเป็นเสื้อเชิ้ตใส่นอนของเตนล์

"อ่าว โทษที" คำขอโทษที่ไม่จริงใจเลยสักนิด แทยงดึงจุกที่เสียบเข้ากับแก่นกายเตนล์ออกแล้วแกะสายหูฟังออกลวกๆ ก้มลงไปใช้ริมฝีปากครอบให้เป็นการไถ่โทษ แต่เตนล์กำลังหงุดหงิด เสื้อไม่ใช้ราคาถูกๆ แล้วทำเลอะแบบนี้เตนล์จะใส่อะไรนอน

เตนล์เกลียดแทยง ที่ยังทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่เรื่องที่เตนล์หายไปคนตามหากันนี่ยังไม่ออกไปจากใจนะ ถึงจอห์นนี่จะบอกว่าอยู่ในห้องน้ำอีกห้อง แต่ถ้าไปหาดูแล้วไม่เจอล่ะ เรื่องของเตนล์กับแทยงจะถูกเปิดเผยเร็วๆ นี้งั้นเหรอ ถ้าทุกคนรู้แล้วจะเกิดอะไรขึ้น เตนล์อาจจะถูกดองยาวจนกว่าจะหมดสัญญาไปเลยหรือเปล่า ความกังวลมากมายในใจแต่เตนล์กลับปฏิเสธแทยงไม่ได้ ยิ่งกว่าเกลียดแทยงตอนนี้คือเตนล์เกลียดตัวเอง

"อึก อ้ะ" สะโพกมนกระตุกก่อนจะปล่อยออกมา แทยงยังไม่ละออกไปรอดูดกลืนน้ำของเตนล์ให้หมดเพื่อไม่ให้มันไปเลอะตรงไหนอีก

"อาบน้ำก่อนค่อยออกไปจะได้นอนสบายๆ"

กลับไปอ่านต่อที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1554392&chapter=9