แจฮยอนนอนราบไปกับฟูกนุ่มบนเตียงกว้าง และมีร่างบางกว่าที่นอนคร่อมอยู่ด้านบนโดยอยู่ในท่วงท่าที่สลับหัวท้ายกัน
เพราะตอนนี้แจฮยอนกำลังลงโทษ(?)โดยองที่เอาแต่พูดจาห้วนๆ พูดไม่เพราะกับเขาอยู่ด้วยการสั่งให้.. ออรัล
แน่นอนว่าเขาก็ด้วย แต่ที่ทำก็เพราะอยากทำอะนะ
เข่าสองข้างที่ค้ำกดลงไปบนฟูกคร่อมหัวแจฮยอนเอาไว้ พยายามเกร็งสะโพกไม่ให้ส่ายหรือดันไปสวนกับนิ้วมือเรียวที่ลูบสัมผัสไปตามโคนเพื่อเน้นเอาส่วนที่โดยองรู้สึกดีที่สุด
ส่วนโดยองก็เรียกได้ว่าแทบจะแนบอกเปลือยเปล่าของตัวเองลงบนหน้าท้องของแจฮยอน ใช้ศอกเพียงข้างเดียวที่ค้ำลงบนฟูกเท่านั้น ส่วนมืออีกข้างก็วางทาบไปกับหน้าขาแล้วเล่นกับลูกกลมสองลูกของแจฮยอน เช่นเดียวกับเรียวลิ้นที่ลากเลียผ่านบ้าง
"อ้ะ !!"
เมื่ออยู่ๆคนที่กำลังปรนเปรอให้อยู่ก็ละริมฝีปากออก แต่แทนที่ด้วยนิ้วเรียวยาวที่กดเข้าไปยังช่องทางด้านหลัง โดยองถึงกับสะดุ้งเฮือกเมื่อหันไปมองเตรียมโวยออกมาเต็มที่
"ทำบ้าอะไร เอานิ้วออกไป !!"
"ทำต่อไปครับ"
สายตาที่มองกลับมาราวกับเป็นคำสั่ง คำพูดมากมายถูกกลืนหายไปลง แล้วยิ่งแจฮยอนส่งนิ้วแหย่เข้าไปอีกเป็นสองนิ้วแล้วยังกดถูไปกับขอบผนังช่องทาง ไม่พอยังใช้ปลายลิ้นที่ลากเลียไปตามร่องเพื่อปลุกให้โดยองรู้สึกเสียวยิ่งกว่าเดิม
"อืออออ อือ ฮืออออ"โดยองแทบจะแนบหน้าลงไปข้างๆส่วนนั้นที่กำลังชี้โด่ แต่เพราะเสียงของแจฮยอนราวกับเป็นปุ่มเปิดสวิตซ์ทำให้เขาเริ่มกลับไปชักรูดแล้วอ้าปากเพื่อรับส่วนนั้นเข้ามาอีกครั้ง
ปลายเจ้าโลกของแจฮยอนเริ่มมีน้ำคาวสีขาวขุ่นปริ่มออกมา โดยองรีบละตัวเองออกอีกครั้ง
"อย่ามาแตกใส่ปากฉันนะ"
"Oh, you're right"สำเนียงและคำพูดที่ชัดเจน แจฮยอนส่งยิ้มโชว์ลักยิ้มให้ดูอีกครั้งก่อนจะเอ่ยต่อ
"Which mean.. Let's dig in"
อยู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมาจับโดยองกดลงไปกับพื้นเตียง จากนั้นก็แนบร่างตัวเองไปกับแผ่นหลังบางแล้วกอดขาสองข้างของโดยองให้แยกออกจากนั้นก็เริ่ม.. สอดใส่
"อือ อ้ะ อะ อะ" เพราะไม่ได้ถูกสัมผัสกับช่องทางนี้มาสักพักเลยทำให้โดยองรู้สึกเจ็บแปลบๆขึ้นมา แต่เพราะทุกครั้งที่แจฮยอนสวนสะโพกเข้าไปมันโดนจุดนั้นทุกครั้งราวกับเจ้าตัวรู้ว่าทำแบบไหนแล้วมันจะใช่
แบบที่ไม่เคยลืมสัมผัสไปเลยสักครั้ง
"Did I hit your good spot?"
คราวนี้แจฮยอนปล่อยขาของโดยองลงแล้วให้เจ้าตัวคุกคลานเข่าอยู่แต่ช่องทางก็ยังไม่ว่าง เมื่อแจฮยอนยกขาขึ้นมายันพื้นเอาไว้เพื่อตั้งหลักตัวเองให้มั่น กอดแนบหน้าอกตัวเองไปกับหลังโดยองแล้วกระแทกถี่ไปแบบไม่ได้ชักออกมา เหมือนเป็นการเน้นย้ำตรงจุดเดิมแบบเร็วๆมากกว่า ซึ่งก็เรียกเสียงหวีดครางจากโดยองได้มากกว่าทุกที
ฝ่ามือที่ทาบไปกับหมอนที่โดยองใช้หนุนอยู่ ดันเข้าเองเข้าออกแล้วโน้มลงไปจูบใต้คอและไหปลาร้าด้านหลัง อยากจะดูดทำรอยแรงๆสักครั้ง แต่ก็รู้ว่าทำแบบนั้นไม่ได้
เพียงไม่นานทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมาแทบจะพร้อมกัน เสียงหอบหายใจจากคนที่อายุมากกว่า ทิ้งตัวลงนอนจนช่องทางเกือบจะหลุดจากส่วนนั้นของแจฮยอนที่ปล่อยน้ำตัวเองเข้าเต็มช่องทาง แต่แจฮยอนก็ยอมใจดีถอนออกมาแล้วช่วยเอานิ้วแหย่กลับเข้าไปเพื่อเกลี่ยเอาน้ำรักของตัวเองออกมา ไม่เช่นนั้นโดยองคงจะอึดอัด
"อย่าพึ่งมาทำตอนนี้ได้ไหม" แม้คนหน้าหวานจะยังหลับตาพริ้มอยู่ด้วยความเหนื่อย แต่ก็ใช้มือจับเข้าที่ข้อของแจฮยอนเพื่อจะดึงออก ทำแบบนี้มันช่วยได้ก็เถอะ แต่บางทีเขาก็อยากทำเองมากกว่า พอมีคนมาทำให้แล้วมันเขินยิ่งกว่าอะไรซะอีก
โดยเฉพาะคนๆนั้นคือแจฮยอน
"อยากช่วย"
"ไม่เป็นไร"
"ช่วยไม่ได้เหรอ"
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความน้อยอกน้อยใจ ทำขนาดนี้แล้วยังไม่ยอม ยังเอาแต่ผลักไสเขาไปอีกเหรอ
โดยองพลิกตัวนอนหงายแล้วยกหัวขึ้นมาขมวดคิ้วมองแจฮยอนก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"นายมันเด็ก"
"แต่ผมรักคุณ"
"เพราะแบบนี้ไงถึงได้บอกว่านายมันเด็ก"
"..."
"เด็กที่เอาแต่ใจไม่ยอมมองอะไรให้มันกว้างๆ"
"..."
"ว่าฉันก็รักนายมากเหมือนกัน" โดยองใช้แขนทั้งสองข้างโอบรอบคอของเด็กดื้อเอาแต่ใจให้เข้ามาใกล้แล้วกดจูบไปข้างปากของอีกคนหนักๆ จากนั้นก็เปลี่ยนไปยังริมฝีปากของอีกคนเพื่อเริ่มต้นบทรักกันอีกรอบ
.....
กลับไปอ่านที่ http://writer.dek-d.com/kunnaaybuu/writer/viewlongc.php?id=1486319&chapter=35
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น